Copa America 2015: Ο απόλυτος οδηγός
Ποιος είπε ότι αυτό το καλοκαίρι δεν έχει σπουδαία ποδοσφαιρικά γεγονότα; Μουντιάλ δεν έχουμε, Euro δεν έχουμε, έρχεται όμως το 44ο Κόπα Αμέρικα για να γεμίσει αρκετά από τα ζεστά βράδια του Ιουνίου (και λίγα του Ιουλίου). Το Sombrero βρίσκεται εδώ για να σας προετοιμάσει με τα εφόδια που χρειάζονται για να παρακολουθήσετε τη διοργάνωση. Μια διοργάνωση που άλλες φορές γινόταν κάθε χρόνο, άλλες κάθε δύο χρόνια, κάποιες φορές έγινε ανά τρία χρόνια και πλέον γίνεται ανά τέσσερα. Α, ναι. Το 1959 έγινε δυο φορές μέσα σε ένα χρόνο, αλλά αυτό είναι μια ιστορία για άλλη φορά.
Η αρχαιότερη ποδοσφαιρική διοργάνωση εθνικών ομάδων θα γίνει γίνει στη Χιλή από τις 11 Ιουνίου μέχρι τις 4 Ιουλίου. Από το 1993 και μετά συμμετέχουν 12 ομάδες στον θεσμό και για να το καταφέρουμε αυτό έχουμε και μερικές προσκεκλημένες που δεν ανήκουν στην CONMEBOL. Με λίγα λόγια φανταστείτε ένα Euro που για να συμπληρώσουμε ομάδες φέρνουμε και από την Αφρική για παράδειγμα. Οι 2 καλεσμένες είναι συνήθως ομάδες της CONCACAF, της Βόρειας και Κεντρικής Αμερικής δηλαδή και κατά καιρούς έχουν συμμετάσχει το Μεξικό, οι ΗΠΑ, η Ονδούρα, η Κόστα Ρίκα, ενώ το 1999 είχαμε την έκπληξη με την Ιαπωνία (!) να είναι προσκεκλημένη. Ευτυχώς για τον θεσμό, καμία δεν τον έχει κατακτήσει προς το παρόν.
Το καλό για τους λατινοαμερικάνους είναι ότι με αυτόν τον τρόπο δεν χρειάζονται προκριματικά και αποφεύγουν να γεμίσουν με παραπάνω παιχνίδια το ήδη φορτωμένο πρόγραμμά τους. Φέτος, εκτός από τους κλασσικούς δέκα, οι γκεστ σταρ θα είναι το Μεξικό και η Τζαμάικα (μια που Ιαπωνία και Κίνα που προσκλήθηκαν δεν μπορούσαν να συμμετέχουν τελικά). Αρχικά ο θεσμός ήταν να γίνει στη Βραζιλία, αλλά λόγω… φόρτου εργασίας της χώρας με Μουντιάλ και Ολυμπιακούς Αγώνες έγινε η τράμπα μεταξύ Χιλής και Βραζιλίας. Η πρώτη φάση περιλαμβάνει τρεις ομίλους των τεσσάρων ομάδων:
Όπως όλοι διαπιστωνούμε, το Γκρουπ Β” το λες και Γκρουπ του θανάτου με την Τζαμάικα (λογικά) σε ρόλο κομπάρσου που πεθαίνει στην πρώτη σκηνή της ταινίας (στο Χόλιγουντ συνήθως είναι και μαύρος). Το σύστημα είναι το κλασσικό με 3 βαθμούς στη νίκη και προκρίνονται οι δυο πρώτοι κάθε γκρουπ και οι δυο καλύτεροι τρίτοι για να συμπληρώσουμε 8 ομάδες. Σε περίπτωση ισοβαθμίας πρώτα μετράει η συνολική διαφορά τερμάτων, μετά τα συνολικά γκολ, στη συνέχεια το μεταξύ τους παιχνίδι και τέλος κάνουμε μια κλήρωση γιατί βαριόμαστε να ψάχνουμε κάτι άλλο. Από εκεί και πέρα δεν υπάρχει τίποτα νοτιαμερικάνικο στο σύστημα, αγώνες μονοί με παράταση και πέναλτι μέχρι και τον τελικό.
Πολυνίκης του θεσμού είναι πλέον η Ουρουγουάη καθώς με την κατάκτηση του τελευταίου τροπαίου το 2011 ξεπέρασε την Αργεντινή φτάνοντας τις 15 κατακτήσεις. Η Αργεντίνη αντίθετα έχει να κατακτήσει τον θεσμό από το 1993, χάνοντας με διάφορους απίστευτους τρόπους το τρόπαιο. Την ίδια στιγμή η Βραζιλία έχει κατακτήσει από τότε 4 Κόπα Αμέρικα αλλά βρίσκεται τρίτη με μόλις 8. Στην φετινή διοργάνωση η Αργεντινή έχει ένα άλλο ρεκόρ, καθώς στέλνει τους περισσότερους προπονητές, αφού οι έξι από τις δώδεκα ομάδες έχουν Αργεντίνο προπονητή με ονόματα όπως Τάτα Μαρτίνο, Χοσέ Πέκερμαν και Ραμόν Άνχελ Ντίας ανάμεσα στους κόουτς των ομάδων.
Η διοργάνωση θα πραγματοποιηθεί σε εννιά στάδια οχτώ πόλεων της Χιλής με το μικρότερο να είναι το «Ελ Τενιέντε», έδρα της Ο” Χίγκινς και να χωράει 15.000 και κάτι ψιλά νοματαίους. Ο τελικός θα γίνει στο μεγαλύτερο, το Εστάδιο Νασιονάλ, έδρα του τελικού του Μουντιάλ του 1962 (αλλά και της διαβόητης «μάχης του Σαντιάγο») και της Ουνιβερσιδάδ ντε Τσίλε, χωρητικότητας 48.000 περίπου. Οι ώρες των αγώνων δεν είναι πάντα απαγορευτικές, με τους περισσότερους αγώνες να ξεκινούν μεν στις 2.30 το πρωί (π.χ. Αργεντινή-Ουρουγουάη), αλλά ευτυχώς υπάρχουν και αγώνες στις 10 το βράδυ, αλλά και στις 12.30 ενώ ο τελικός θα ξεκινήσει στις 11 δικιά μας ώρα. Με βάση τα όσα γνωρίζουμε, στην Ελλάδα οι αγώνες δεν θα μεταδίδονται από κάποιο κανάλι, αλλά ευτυχώς για εμάς και αρκετές άλλες χώρες θα υπάρχει κανονική επίσημη μετάδοση μέσω YouTube.
>
Η αλλαγή του Κόπα Αμέρικα σε τετραετή συχνότητα βοήθησε στο να κατεβάζουν οι ομάδες τα αστέρια τους, καθώς την δεκαετία του 1990 κυρίως είχαν αρχίσει πολλές χώρες να κατεβάζουν τα ψιλοδεύτερα με αποτέλεσμα να χάνει ο θεσμός την αίγλη του. Έτσι θα δούμε Αργεντινή με Μέσι, ντι Μαρία, Τέβες, Μαστσεράνο και Αγκουέρο, θα δούμε Καβάνι, θα δούμε Νεϊμάρ, Κουτίνιο αλλά και Ρομπίνιο, θα δούμε Βιντάλ και Αλέξις Σάντσες, Χάμες Ροντρίγκες, Μπάκα και Φαλκάο. Υπάρχουν και απουσίες όμως σημαντικές. Κατ” αρχήν θα λείψει ο Σουάρες λόγω της τιμωρίας του. Από εκεί και πέρα η Βραζιλία θα έχει ορισμένες ελλείψεις αφού ο Ντούνγκα δεν πήρε Ντάνι Άλβες (και τα σύνολά του), ούτε Μαρσέλο και Ντάντε, η Κολομβία χωρίς Γκουαρίν λόγω τραυματισμού και το Εκουαδόρ χωρίς τον Βαλένσια. Από την άλλη, το Μεξικό δεν θα κατεβάσει την καλύτερη δυνατή ομάδα (θα λείψουν Οτσόα, Τσιτσαρίτο, Γκουαρδάδο και άλλοι) αφού έχει αμέσως μετά το κύπελλο της Β. Αμερικής με όνομα Γκολντ Καπ και έπαθλο την πρόκριση στο Κονφεντερέισονς.
Η μπάλα της διοργάνωσης έχει το όνομα «Κατσανιά» που παρ” ότι ήμουν σίγουρος ότι είναι ελληνική λέξη και χρησιμοποιείται στην Στερεά Ελλάδα, είναι τελικά η χιλιανή έκφρασηγια την gambeta. Η μασκότ ονομάζεται Ζίντσα και θα μπορούσε να είναι το παιδί της Λίζα Σίμπσον με το Mozilla Firefox όπως έχουν πει κάποιοι, ενώ το τραγούδι του θεσμού είναι όσο κακό είναι πάντα ένα τραγούδι ποδοσφαιρικής διοργάνωσης με έναν κλαρινογαμπρό να το τραγουδάει και να σου θυμίζει κάποιο κακό βράδι σε μπιτσόμπαρο που έχεις κεράσει μια τύπισσα τρία μοχίτο και τελικά φεύγεις μόνος.
Όσον αφορά στα φαβορί, στοιχηματικά η σειρά στις αποδόσεις είναι Αργεντινή, Βραζιλία, Χιλή το οποίο βασίζεται αρκετά στη διαχρονική κατάσταση των ομάδων και την παρουσία τους στο Μουντιάλ, αλλά και στο γεγονός ότι η Χιλή εκτός από την έδρα έχει και μια αξιόλογη ομάδα. Η Ουρουγουάη δείχνει να βρίσκεται σε μεταβατική φάση και η απουσία του Σουάρες θα είναι μεγάλη, ενώ 4ο φαβορί απολύτως λογικά είναι η Κολομβία που έχει εξαιρετική ομάδα και ίσως αποτελέσει την έκπληξη, σίγουρα με καλή απόδοση αν κάποιος θέλει να ποντάρει σε αουτσάιντερ.
Η αλήθεια είναι το Κόπα Αμέρικα τα τελευταία χρόνια δεν έχει τόσο θέαμα, ούτε τόση ταχύτητα (όχι ότι το Euro είναι εντυπωσιακό). Ακόμα και οι μεγάλοι σταρ της Ευρώπης φαίνεται σαν να προσαρμόζονται στα δεδομένα της Λ. Αμερικής και με τις εθνικές τους να αλλάζουν στυλ, να θυμούνται από πού ξεκίνησαν. Αλλά όπως λέει και το επίσημο σποτ της διοργάνωσης: «Το παγκόσμιο ποδόσφαιρο είναι σαν να ένα ανθρώπινο σώμα, σε μερικά μέρη είναι εγκέφαλος (με εικόνα των Γερμανών), σε άλλα μύες (Ιταλία) και σε άλλα πνευμόνια (Αφρική). Αλλά η Αμερική είναι η καρδιά, η καρδιά που χτυπάει δυνατά κάθε 4 χρόνια«.
Τουλάχιστον τα γκολ δεν λείπουν, καθώς ο χαμηλότερος Μ.Ο. γκολ ήταν 2 ανά αγώνα και σημειώθηκε το μακρινό 1922, ενώ 5 χρόνια αργότερα είχαμε 6 γκολ ανά αγώνα. Και αυτό είναι το Κόπα Αμέρικα, το πάθος, οι συγκινήσεις, οι προλήψεις, η γραφικότητα και τα νέα ταλέντα που πιθανότατα θα μας απασχολήσουν στο μέλλον. Ταλέντα κυρίως από μικρότερες χώρες, καθώς η Αργεντινή και η Ουρουγουάη κατεβαίνουν με μπαρουτοκαπνισμένη ομάδα, ενώ κι η Βραζιλία ότι πιτσιρικά έχει τον έχουν τσιμπήσει ήδη ευρωπαϊκές ομάδες. Οπότε, όποιος θέλει να δει τα νέα ταλέντα του Football Manager θα πρέπει να κοιτάξει κατά Κολομβία μεριά και στις λοιπές χώρες. Ναι, θα υπάρχουν γνωστές μούρες όπως ο Λαμέλα, αλλά το ενδιαφέρον θα το έχουν λιγότερο γνωστές όπως ο Βολιβιανός Γκαμάρα της Μίλαν, o Περουβιανός Γιόρντι Ρέινα, ο Παραγουανός Μπρούνο Βαλντές, ο Ουρουγουανός ντε Αρασκαέτα και ίσως κάποιο τέτοιο όνομα ξεπεταχτεί, αν βέβαια πάρει ευκαιρίες. Γιατί πάνω απ” όλα είναι η πολυπόθητη κούπα. Με την ελπίδα ότι τα ξενύχτια θα αξίζουν για όσους το τολμήσουν, τελειώνουμε αυτό το κείμενο με τη διαφήμιση της Κριστάλ που δείχνει ακριβώς πόσο το θέλει η Χιλή, μια ομάδα που έχει την ταμπέλα του λούζερ καθώς δεν έχει κερδίσει ποτέ το τρόπαιο και αυτή τη φορά με την έδρα και τους πολύ καλούς παίκτες ελπίζει να τα καταφέρει. Μπόνους ο αγαπημένος Ιβάν Ζαμοράνο:
