Θα μπορούσαμε να γράφαμε αυτό το κομμάτι μετά τον τελικό κυπέλλου. Η άποψη μας όμως δεν πρόκειται να αλλάξει ακόμα κι αν κατακτηθεί το κύπελλο, ενώ ο βασικός στόχος, που είναι προφανώς το πρωτάθλημα, έχει κάνει ήδη φτερά. Και με όλο το σεβασμό στην εξαιρετική ομάδα του Παφιακού (που από πέρσι λέγαμε πως μας είχε πλησιάσει επικίνδυνα σε επίπεδο) θεωρούμε πως πρώτος λόγος της φετινής αποτυχίας, ήταν η επιλογή της επιτροπής και του χορηγού το καλοκαίρι να αλλάξει η πετυχημένη συνταγή.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ ήταν τρεις χρονιές συνεχόμενες πρωταθλήτρια. Κάθε χρόνο έκανε ένα βήμα παραπάνω στην Ευρώπη. Και οι παίκτες γούσταραν να παίζουν για τον προπονητή, αδερφό, φίλο τους Σάββα Σάββα. Αυτή η ανοδική πορεία σταμάτησε, όχι γιατί η τεχνική ηγεσία δεν διαθέτει ικανότητες και ποιότητα, το βιογραφικό και οι επιτυχίες του τεχνικού τιμ είναι εκεί και μιλάνε από μόνα τους. Χάλασε γιατί επιλέξαμε να ταράξουμε τα νερά, να αναστατώσουμε μια υγιέστατη κατάσταση.
Εν πάση περιπτώση, η ποιότητα στο ρόστερ εξακολουθεί να είναι εκεί, οι άνθρωποι που έκαναν το τμήμα να μοιάζει άτρωτο επίσης. Επιβάλλεται να γίνουν όλα εκείνα που θα οδηγήσουν την ΟΜΟΝΟΙΑ ξανά στην κορυφή. Να είστε σίγουροι ο Παφιακός θα είναι ακόμα πιο δυνατός του χρόνου. Να είστε όμως σίγουροι, πως αν φτιάξει ξανά το κλίμα, η ΟΜΟΝΟΙΑ του χρόνου τέτοιο καιρό θα είναι πρωταθλήτρια. Για την ώρα, έχει υποχρέωση βέβαια να κατακτήσει το κύπελλο.
υ.γ. Είναι γνωστό πως η απόφαση για αλλαγές ανήκε σε μεγάλο βαθμό στον χορηγό. Ελπίζουμε να έχουν καταλάβει όλοι στο χορηγό πως δεν αρκούν τα λεφτά και τα βιογραφικά για να πετύχεις.
