Είναι δυνατόν σε 4 παιχνίδια η ΟΜΟΝΟΙΑ να έχει πετύχει 1 νίκη και όμως να είμαστε αισιόδοξοι για την ομάδα καλαθόσφαιρας μας; Κι όμως είναι! Αφήνοντας πίσω το γεγονός πως (με επιβεβαίωση από την ομοσπονδία πλέον) θα είχαμε άλλη μια νίκη με την Έθα αν το τρίο της διαιτησίας μας έπαιζε στα ίσα, τα σημάδια είναι τέτοια που δίνουν ελπίδες για το μέλλον.
Το δείγμα των 4 αγώνων και μάλιστα 2 απέναντι στους πρωτοπόρους και αήττητους Κεραυνό και Απόλλωνα, είναι επαρκές για πρώτα συμπεράσματα. Καταρχάς είναι φανερό πως γίνεται εξαιρετική δουλειά από το Παπαδόπουλο. Η ΟΜΟΝΟΙΑ παίζει καλό μπάσκετ και είδε τόσο τον Κεραυνό όσο και τον Απόλλωνα στα μάτια και θα μπορούσε να έπαιρνε ακόμα και τη νίκη. Το δεύτερο συμπέρασμα, εξηγεί γιατί έχασε και τα δυο παιχνίδια που προαναφέραμε: βάθος. Η ΟΜΟΝΟΙΑ επέλεξε να κτίσει το βάθος της για τα επόμενα χρόνια αξιοποιώντας νεαρούς και πέραν του Κωνσταντίνου δεν έχει άλλο έμπειρο εκτός πεντάδας. Είναι ένα ρίσκο που μακροπρόθεσμα θα της βγει, είμαστε σίγουροι. Στα πρώτα βήματα τους όμως στη μεγάλη κατηγορία οι νεαροί Κύπριοι χρειάζονται χρόνο.
Καταλήγουμε πως θα είναι μια συναρπαστική χρονιά. Ανάλογα με την εξέλιξη των ιδιαίτερα ταλαντούχων νεαρών μας, η ΟΜΟΝΟΙΑ θα σοκάρει αρκετούς και ίσως φτάσει πιο μακριά από όσο περιμένει η ίδια. Αν είναι να μιλήσουμε μακροπρόθεσμα, οφείλουμε να πούμε πως κάτι καλό έχει οργανωθεί από τον Παπαδόπουλο και τον Αδάμου. Και η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει υποχρέωση επιτέλους να κτίσει σε αυτό, όχι να αρχίσει ξανά το ράβε ξήλωνε του χρόνου με νέο τεχνικό, νέους παίκτες, νέα ομάδα από το μηδέν. Φέτος μπαίνουν οι βάσεις, θα δούμε πόσο μακριά θα φτάσουμε. Του χρόνου οι νεαροί (που δεν στερούνται καθόλου σε ταλέντο, το λέμε ξανά και ξανά) θα έχουν ένα χρόνο εμπειρίας παραπάνω στη πλάτη τους και τότε θα καταλάβουμε τη πραγματική προοπτική της ομάδας. Αν μπουν και στο ρόστερ άλλοι 1-2 έμπειροι Κύπριοι η διάκριση δεν είναι μακριά.
