Ανάμικτα τα συναισθήματα που μας άφησε το ψεσινό παιχνίδι. Από την μια περηφάνια που η ΟΜΟΝΟΙΑ βρέθηκε να παίζει σε τόσο ψηλό επίπεδο και να βλέπει ένα μεγάλο αντίπαλο στα μάτια. Από την άλλη στεναχώρια, γιατί βάση της εικόνας της η ομάδα μας άξιζε περισσότερα. Αυτή την ομάδα δεν την κλαίμε πάντως και είμαστε σίγουροι πως στον επαναληπτικό θα τα δώσει όλα για την ανατροπή.
Όποιος παρακολουθεί την πετοσφαιρική ΟΜΟΝΟΙΑ τα τελευταία 2,5 χρόνια, καταλαβαίνει και νιώθει τη συνεχόμενη πρόοδο. Η νοοτροπία και ποιότητα βελτιώνονται σταθερά με αποτέλεσμα να θεωρούμε πως ακόμα κι αν δεν τα καταφέρει αυτή τη φορά να κάνει την υπέρβαση, δεν αργεί η στιγμή που θα έρθει και αυτή. Είναι ακριβώς αυτό που δεν μας δίνει το ποδοσφαιρικό τμήμα δυστυχώς, τη σταδιακή πρόοδο, τα μαθήματα από τα παθήματα, το “ένα λιθαράκι κάθε φορά”.
