Η ψεσινή νίκη της ΟΜΟΝΟΙΑ επί της Ανόρθωσης για τα ημιτελικά του κυπέλλου μπορεί να χαρακτηριστεί φυσιολογική και σε κάποιο βαθμό εύκολη, αφού αυτό μαρτυρά το 3-0. Δίνει μάλιστα μεγάλο προβάδισμα στην ομάδα μας, αφού στον επαναληπτικό πρέπει να συμβούν πολλά για να μείνουμε εκτός τελικού. Στην ομάδα όμως ξέρουν πόσο χρειάστηκε να ιδρώσουν για να πάρουν το ψεσινό αποτέλεσμα και δεν παρασύρονται. Ξέρουν πως δεν έχει τελειώσει η δουλειά.
Το δεύτερο σετ ειδικά, είναι ενδεικτικό του πως μπορούν να πάνε στραβά, αν η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν είναι αυτή που πρέπει. Μόνο για λίγα λεπτά έχασε τη συγκέντρωση της η ομάδα μας και ήταν αρκετά για την Ανόρθωση να κτίσει απόσταση. Η διαφορά ποιότητας είναι εκεί και δεδομένη βέβαια και όταν η ΟΜΟΝΟΙΑ σοβαρεύτηκε, έδειξε στον αντίπαλο ποιος είναι το αφεντικό και δεν τον άφησε να σηκώσει ξανά κεφάλι. Όταν όμως παίζεις εναντίων μιας παραδοσιακής ομάδας σαν τη Ανόρθωση, δεν μπορείς να χαλαρώνεις.
Όπως και να έχει το προβάδισμα είναι εκεί, είναι γερό και η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει πλέον εδραιώσει τον τίτλο του φαβορί. Παραμένει σοβαρή όμως, δεν παρασύρεται, γιατί εκτός των άλλων, στους στόχους της είναι και να κατακτήσει τα πάντα αήττητη και έχοντας αφήσει πίσω της όσο το δυνατό λιγότερα σετ. Ότι στόχο θέσει, τον κρατάει γερά και εξαρτάται μόνο από αυτήν.
