Η χρονιά σε αντίθεση με τις δυο προηγούμενες, είχε σκαμπανεβάσματα. Βρήκε μάλιστα την ΟΜΟΝΟΙΑ να τερματίζει δεύτερη στην κανονική διάρκεια και για πρώτη φορά στην τριετία, να έχει αντίπαλο στο δικό της επίπεδο. Η απώλεια του κυπέλλου όμως, αποτέλεσε κομβικό σημείο για την ομάδα μας, ξύπνησε την καρδιά του πρωταθλητή και η βασίλισσα του κυπριακού βόλλεϊ όρθωσε ανάστημα, μεγάλωσε, θύμισε σε όλους τους αντιπάλους πως ζουν στην εποχή της δικής της αυτοκρατορίας.
Αν κανείς δει τα σετ των τελικών, θα αντιληφθεί πως η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει κερδίσει 9 συνεχόμενα! Ενώ όλη τη χρονιά Παφιακός και ΟΜΟΝΟΙΑ έμοιαζαν ομάδες ισοδύναμες εκεί που έπαιξαν ρόλο και τα…μπαλάκια, οι πετοσφαιριστές μας έμοιαζαν σε άλλο επίπεδο. Αυτό ακριβώς είναι που ξεχωρίζει άλλωστε και τους καλούς αθλητές, από τους εξαιρετικούς αθλητές, αυτούς που είναι γεννημένοι για τον πρωταθλητισμό. Και δόξα το Θεό, διαθέτουμε τους κορυφαίους.
Η επόμενη μέρα βρίσκει την πετοσφαιρική ΟΜΟΝΟΙΑ να πανηγυρίζει τον 3ο συνεχόμενο τίτλο του πρωταθλητή. Βρίσκει όμως και τον Σάββα Σάββα να έχει ήδη στο μυαλό του την επόμενη σαιζόν. Ο κόουτς ξέρει πως η ομάδα του έβαλε πολύ ψηλά τον πήχη, στοχεύει όμως κάθε χρόνο να τον ανεβάζει κι άλλο, να ξεπερνά τα δικά της όρια. Στόχος είναι πλέον το 4ο συνεχόμενο, η κατάκτηση του κυπέλλου και ακόμα ένα βήμα στην Ευρώπη!
