Πραγματικά δεν μπορούμε να θυμηθούμε πότε χρησιμοποιήσαμε τέτοιο τίτλο για τελευταία φορά, αναφερόμενοι στην πετοσφαιρική ΟΜΟΝΟΙΑ. Ήταν τέτοια η εικόνα του σημερινού παιχνιδιού όμως κόντρα στον Παφιακό που είμαστε αναγκασμένοι. Η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν ήταν αυτή που έπρεπε, ο Παφιακός -που όλοι ξέραμε πως φέτος είναι στο επίπεδο μας- έκανε το καλύτερο του ματς και κάπως έτσι χάσαμε με 3-0 στο πιο σημαντικό παιχνίδι της κανονικής περιόδου.
Πέραν του πρώτου σετ, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση το ματς. Από τη στιγμή που εκείνο χάθηκε στις λεπτομέρειες, η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν είχε την φρεσκάδα, το καθαρό μυαλό και τη θέληση να ανατρέψει τα δεδομένα. Στοιχεία που την κάνουν συνήθως να ξεχωρίζει όπως το πάθος και η καρδιά δεν έκαναν την εμφάνιση τους μετά από πολύ καιρό, έτσι η ήττα ήταν δίκαιη και με βάση την εικόνα του παιχνιδιού φυσιολογική. Και ξαναλέμε πως είναι περίεργο να γράφουμε κάτι τέτοιο για την ΟΜΟΝΟΙΑ της καρδιάς, που ακόμα και στις ήττες της συνήθως καταθέτει την ψυχή της.
Πλέον η ΟΜΟΝΟΙΑ έβαλε στον εαυτό της δύσκολα αφού οι νίκες της κανονικής περιόδου μεταφέρονται και στα πλέι οφ. Αν η ΟΜΟΝΟΙΑ και ο Παφιακός φτάσουν στον τελικό, όχι μόνο ο αντίπαλος θα έχει πλεονέκτημα έδρας, θα προηγείται και με 2-0. Αν είναι μια ομάδα που μπορεί να τα φέρει όλα τούμπα είναι η πετοσφαιρική ΟΜΟΝΟΙΑ που απέδειξε πολλές φορές από τι είναι φτιαγμένη. Όχι όμως με εμφανίσεις σαν τη σημερινή.
