Πραγματικά αυτά που ζούμε τα τελευταία χρόνια με κορύφωση τους τελευταίους μήνες στην αγαπημένη μας ομάδας είναι απίστευτα και απορώ πώς φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση. Δεν είμαι ούτε παντογνώστης ούτε ξέρω το σωστό όμως είμαι ένας 19χρονος απλός ΟΜΟΝΟΙΑΤΗΣ. Γεννήθηκα στην χειρότερη εποχή της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και ένα είναι το σίγουρο:
Δεν με κράτησαν κοντά στη ομάδα ούτε οι επιτυχίες(!!) αλλά ούτε οι όποιες ιδεολογίες της. Με κράτησαν κοντά ο κόσμος που πάντα είμασταν δίπλα στη ομάδα να τη στηρίζουμε ακόμη και στα πιο δύσκολα. Με κράτησε κοντά η αγάπη μου για το ποδόσφαιρο. Με κράτησε κοντά το όνειρο να δω μια ΟΜΟΝΟΙΑ δυνατή να πανηγυρίσω τίτλο, να παίξω στην Ευρώπη.
Το ποδόσφαιρο άλλαξε, οι καταστάσεις άλλαξαν δεν μπορεί η ΟΜΟΝΟΙΑ να μένει στάσιμη. Προσωπικά ήμουν πάντα υπέρ της εταιρείας σίγουρα όμως οι τρόποι που φτάσαμε σε αυτήν συνοψίζουν την κατάσταση στην ΟΜΟΝΟΙΑ τα τελευταία χρόνια:
Ερασιτεχνισμός σε όλα τα επίπεδα, χωρίς προγραμματισμό και γρήγορες αυθόρμητες κινήσεις που ικανοποιούν συγκεκριμένα συμφέροντα.
Δυστυχώς όμως όπως φάνηκε αυτή η νοοτροπία εφαρμόζεται σε όλα τα επίπεδα του οικοδομήματος ακόμα και το οπαδικό. Η Θύρα 9 εχτές έκανε και έπραξε αυτό που κατηγορούσε άλλους τόσα χρόνια. Ετσιθελικά και χάρη της αυτοικανοποίησης πήγαν και αποφάσισαν τη δημιουργία νέας ομάδας. Απο 4 προτάσεις που ήταν στο τραπέζι για ψήφιση έγιναν 3 και στη συνέχεια 2, χωρίς να δίνουν την επιλογή για στήριξη ή διάλυση της Θύρας 9. Γιατί η Θυρά 9 δεν πρεσβεύει ιδανικά και ιδεολογίες αλλά την ΟΜΟΝΟΙΑ. Χωρίς ΟΜΟΝΟΙΑ ποιός ο λόγος να υπαρχει; Απλά για να υπάρχει;
Ναι εγώ θα στηρίξω την ΟΜΟΝΟΙΑ για ακόμη μια χρονιά. Θα πάω γήπεδο πιο καχύποπτος από ποτέ, όμως θα είμαι καλά με την συνείδησή μου αφού θα στηρίξω την ιδεολογία μου, την ιδέα μου, την αγάπη μου: Την ΟΜΟΝΟΙΑ.
Α.Π.
