Υπήρξε, στο μικρό διάστημα της ποδοσφαιρική του σταδιοδρομίας, ένας εξαιρετικός ποδοσφαιριστής. Η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε στις τάξεις της έναν από τους κορυφαίους νεαρούς παίκτες εκείνης της εποχής.
Η μοίρα όμως λογάριαζε διαφορετικά για τον 26χρονο τότε Άθω Χρυσάνθου. Ένα σοβαρό πρόβλημα στο γόνατο τον ανάγκασε το 1999 να αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Ο κόσμος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ήξερε ότι η ομάδα του έχανε έναν ποδοσφαιριστή που θα άφηνε εποχή.
Ποιος από τους παλαιότερους μπορεί να ξεχάσει εκείνο το αλησμόνητο γκολ του 22χρονου τότε Άθου Χρυσάνθου, στον τελικό του πρωταθλήματος κόντρα στον Απόλλωνα;
Η ομάδα μας είχε κερδίσει με 2-0 και κατέκτησε τον τίτλο.
Σήμερα ο Άθως Χρυσάνθου έστειλε μέσω του του λογαριασμού του στο facebook, ένα συγκλονιστικό μήνυμα γράφοντας…«Πέρασαν ήδη 22 χρόνια αλλά η λύπη και η απογοήτευση καλά κρατούν! Θα με ακολουθούν για πάντα αφού όσο και αν προσπάθησα να το αφήσω πίσω μου το θυμίζει καθημερινά το ταλαιπωρημένο μου γόνατο.»
Ανήρτησε μάλιστα και την επιστολή την οποία του είχαν αποστείλει οι τότε συμπαίκτες του στην ΟΜΟΝΟΙΑ, από την Τσεχία όπου βρίσκονταν, και την οποία διαβάζοντας την κάποιος, δακρύζει.
Ποιος είναι ο ποδοσφαιριστής Άθως Χρυσάνθου;
Υπήρξε γέννημα-θρέμμα της Ακαδημίας Ποδοσφαίρου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Εντάχθηκε στα τμήματα υποδομής των “πρασίνων” το 1982 και πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα οκτώ χρόνια αργότερα, το 1990. Αγωνίστηκε με το «τριφύλλι» στο στήθος για έξι χρόνια, καταγράφοντας 112 συμμετοχές και πέντε γκολ. Κατέκτησε ένα πρωτάθλημα, δύο κύπελλα και δύο ασπίδες.
Προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα του «τριφυλλιού» σε μια εποχή που η ΟΜΟΝΟΙΑ προερχόταν από δύο «χρυσές» δεκαετίες και θεωρείτο η απόλυτη κυρίαρχος στο χώρο του Κυπριακού ποδοσφαίρου. Ήταν εκ των πρωταγωνιστών στην πορεία προς την κατάκτηση του πρωταθλήματος τη σεζόν 1992-1993. Πολλοί θα τον θυμούνται ως τον άνθρωπο που κατά μεγάλο βαθμό έκρινε τον τίτλο εκείνης της χρονιάς, αφού το δικό του γκολ στο τελευταίο παιχνίδι με τον Απόλλωνα, «σφράγισε» τη νίκη με την οποία η ΟΜΟΝΟΙΑ στέφθηκε πρωταθλήτρια. Αναντικατάστατο στέλεχος ήταν και στην πορεία της ομάδας μας προς την κατάκτηση του κυπέλλου το 1994, αφού ήταν ο μόνος ποδοσφαιριστής των «πρασίνων» που δεν έχασε λεπτό στους οκτώ αγώνες της διοργάνωσης.
Η μοίρα, ωστόσο, του έπαιξε άσχημο παιχνίδι. Ένας σοβαρός τραυματισμός τον ανάγκασε να τερματίσει πρόωρα την ποδοσφαιρική του καριέρα, σε ηλικία μόλις 26 ετών. Σε μια εποχή που διάνυε την καλύτερη περίοδο της καριέρας του και το ποδοσφαιρικό του μέλλον προδιαγραφόταν λαμπρό.
Σήμα κατατεθέν του ήταν το δυνατό σουτ, το οποίο του έδινε τη δυνατότητα να απειλεί από μακρινές αποστάσεις την αντίπαλη εστία. Ήταν «τρεχαντήρι» στη μεσαία γραμμή, δίνοντας σημαντικές βοήθειες στην ανασταλτική λειτουργία της ομάδας. Ήταν πολύ έξυπνος ποδοσφαιριστής, με εξαιρετική τεχνική κατάρτιση, διορατικός και ώριμος. Εξάλλου μόνο τυχαία δεν είναι η ιστορία που θέλει τον κ. Άρσοφ να τον είχε συμβουλευτεί στον καταρτισμό της ενδεκάδας και στην τακτική, για τον «τελικό» πρωταθλήματος κόντρα στον Απόλλωνα τη σεζόν 1992-1993.
Μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση, συνέχισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην ΟΜΟΝΟΙΑ από το πόστο του προπονητή στην Ακαδημία, όπου θήτευσε για περίπου 15 χρόνια. Αποτέλεσε προπονητής της δεύτερης ομάδας για 6 χρόνια κατακτώντας και δύο πρωταθλήματα.
Γεννήθηκε στις 21/11/1969.
