H επιθετική φιλοσοφία της φετινής ΟΜΟΝΟΙΑΣ σίγουρα αρέσει. Κοστίζουν όμως τα λάθη στην άμυνα, με την ομάδα να πιάνεται συχνά σε ανισορροπία, απόρροια ίσως του γεγονότος ότι δίνει βάρος μπροστά. Λέχθηκε, γράφτηκε και είναι αλήθεια αυτό, το λένε άλλωστε και οι αριθμοί. Για να πετύχει τους στόχους της η ομάδα πρέπει να σουλουπωθεί στην άμυνα της. Ενδεχομένως να χρειάζεται και διαφορετική προσέγγιση από τον προπονητή.
Πηγαίνοντας λίγο πίσω πάντως, τόσο στη φετινή χρονιά αλλά και πέρσι, μετά την ανάλυψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Σωφρόνη, υπήρξαν παιχνίδια στα οποία η ΟΜΟΝΟΙΑ μπήκε για να αμυνθεί και το έκανε με επιτυχία.
Θυμίζουμε τους αγώνες για το κύπελλο με Αποέλ, με Πάφο, με ΑΕΛ στον τελικό. Το παιχνίδι με το Αποέλ στο πρωτάθλημα. Τα φετινά παιχνίδια με Μίτζιλαντ στο ΓΣΠ, με την ΑΕΛ, όταν έπρεπε να παίξουμε με 10, ακόμα και εκείνο το νικηφόρο παιχνίδι με το Αποέλ φέτος. Οι ποδοσφαιριστές είναι ίδιοι με αυτούς που κουβάλησαν την ομάδα μέχρι τέλους για να κατακτήσουμε το κύπελλο, το ίδιο και ο προπονητής.
Ουσιαστικά οι δυνατότητες υπάρχουν ενώ και ο προπονητής το ‘χει ξανακάνει. Τώρα θα πρέπει να «παντρέψει» την επιθετικότητα της ομάδας με τη σταθερότητα στην άμυνα. Και δεν χρειάζεται να ξεφύγει από το στυλ του, απλά να βρει τον τρόπο να θωρακίσει την ομάδα πίσω.
