Αν υπήρχαν αμφιβολίες για το αν ο Λοΐζος Λοΐζου άξιζε το βραβείο του καλύτερου νέου ποδοσφαιριστή της σεζόν, φρόντισε να τις διαλύσει όλες με την εμφάνισή του στο ντέρμπι απέναντι στον Αποέλ.
Μόλις λίγα 24ωρα μετά τη βράβευσή του, ο νεαρός άσος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ βγήκε στο χορτάρι του ΓΣΠ και «μίλησε» με την μπάλα.
Ήταν παντού. Έτρεχε ασταμάτητα, πίεζε, δημιουργούσε, δοκίμαζε τις αντοχές της αντίπαλης άμυνας και στο τέλος έβαλε την υπογραφή του με ένα εξαιρετικό γκολ, επισφραγίζοντας μια γεμάτη και ώριμη εμφάνιση.
Ο Λοΐζου δεν ήταν απλώς καλός. Ήταν ο παίκτης από τον οποίο ξεκινούσε κάθε κίνηση με προοπτική για την ΟΜΟΝΟΙΑ. Ο ρυθμός του, η τεχνική του κατάρτιση, η ταχύτητα στη σκέψη και την εκτέλεση, θύμισαν σε όλους γιατί θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα project του κυπριακού ποδοσφαίρου.
Μάλιστα, αν η τύχη του χαμογελούσε λίγο περισσότερο, ίσως να είχε βρει δίχτυα και περισσότερες από μία φορά. Όμως και μόνο η παρουσία του – τόσο ουσιαστική όσο και εντυπωσιακή – αρκούσε για να τον κατατάξει στους κορυφαίους του ντέρμπι.
Ο Λοΐζος απέδειξε πως δεν του αρκούν οι τίτλοι και τα βραβεία. Θέλει να μιλάει μέσα στο γήπεδο – και το έκανε με τον καλύτερο τρόπο, απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο.
