Η ΟΜΟΝΟΙΑ, στο τελευταίο της παιχνίδι για τη φετινή σεζόν, φώναξε «παρών» και είπε το δικό της “αντίο” με νίκη.
Μετά από τρεις προηγούμενες αποτυχημένες προσπάθειες απέναντι στον Αποέλ, οι «πράσινοι» κατάφεραν να πάρουν το πρώτο φετινό τρίποντο κόντρα στον «αιώνιο», επικρατώντας με 2-1 σε ένα ντέρμπι που – έστω και βαθμολογικά αδιάφορο – είχε το δικό του ειδικό βάρος.
Η εικόνα της ομάδας ήταν αισθητά βελτιωμένη, με πάθος, πείσμα και θέληση. Σε ένα ματς που η φανέλα μετρούσε περισσότερο από τους βαθμούς, οι παίκτες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ έδειξαν πως έχουν φιλότιμο και εγωισμό. Το γκολ του Στεπίνσκι στο φινάλε ήταν αυτό που σφράγισε τη νίκη και έδωσε στους φίλους της ομάδας μια στιγμή χαράς – ίσως και λίγη ελπίδα για το αύριο.
Όμως, το σφύριγμα της λήξης δεν σηματοδότησε μόνο το τέλος του ντέρμπι, αλλά και το κλείσιμο μιας σεζόν που – χωρίς περιστροφές – ήταν δύσκολη, κουραστική και απογοητευτική. Μια χρονιά χωρίς σταθερότητα, χωρίς ουσιαστική πρόοδο και χωρίς τίτλους. Τέταρτη διαδοχική σεζόν που η ΟΜΟΝΟΙΑ μένει εκτός μάχης για το πρωτάθλημα. Και αυτό δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο.
Πλέον, το βλέμμα όλων στρέφεται στο αύριο. Η επιλογή του νέου προπονητή είναι το πρώτο και πιο κρίσιμο βήμα. Τα λάθη των προηγούμενων ετών δεν αφήνουν άλλα περιθώρια. Ο επόμενος κόουτς πρέπει να είναι ο άνθρωπος που θα φέρει σταθερότητα, πλάνο, πειθαρχία και προοπτική.
Η διοίκηση – και κυρίως ο Σταύρος Παπασταύρου – καλούνται να κάνουν ξεκάθαρο απολογισμό. Να δουν τι δεν λειτούργησε, τι πρέπει να αλλάξει και ποιοι μπορούν πραγματικά να στηρίξουν την προσπάθεια επιστροφής της ΟΜΟΝΟΙΑΣ στην κορυφή. Οι μεταγραφές, ο προγραμματισμός, η σωστή οργάνωση και το χτίσιμο του νέου ρόστερ θα πρέπει να γίνουν με απόλυτη σοβαρότητα.
Ο κόσμος της ομάδας, παρά την πικρία, ήταν και παραμένει εκεί. Η νίκη στο φινάλε δεν σβήνει όσα προηγήθηκαν, αλλά ίσως είναι το πρώτο βήμα για κάτι καλύτερο.
Ώρα για αλλαγές. Ώρα για restart. Ώρα για μια ΟΜΟΝΟΙΑ που να θυμίζει ξανά… ΟΜΟΝΟΙΑ!
