Γράφει ο Λίμπερο
Το φιλικό με τον Παναθηναϊκό ήταν μια καλή ευκαιρία να δούμε σε ποια αγωνιστική κατάσταση και ετοιμότητα βρίσκεται η ομάδα, μια βδομάδα πριν την έναρξη του πρωταθλήματος, όχι όμως για τελικα συμπεράσματα.
Λογική κριτική και συμπεράσματα
Όπως λέμε μετά από φιλικές ήττες, έτσι και μετά από νίκες η κριτική πρέπει να είναι συγκρατημένη και να διακατέχεται από λογική. Γιατί ούτε στα παιχνίδια με Αναγέννηση και ΑΕΖ είδαμε τραγική εικόνα, ούτε προχθές είδαμε την ΟΜΟΝΟΙΑ που μπορεί να κερδίσει το πρωτάθλημα.
Κάθετη πάσα
Προσωπικά αυτό που με ικανοποίησε περισσότερο από το φιλικό ήταν ο ρυθμός που προσπάθησε να επιβάλει στο ξεκίνημα της αναμέτρησης η ΟΜΟΝΟΙΑ. Αρκετά γρήγορες ταχύτητες και κάθετη μπαλιά. Όταν η μπάλα έφτανε στον άξονα, οι Φυλακτού, Τουρέ και Κλέιτον έψαχναν με κάθετη μεταβίβαση τους Χριστοφή, Αγκάγιεφ και Ντάρμπισαϊαρ και με αυτό τον τρόπο ξεκίνησαν οι πλείστες επιθετικές μας ενέργειες.
Φυλακτού, Δημητρίου, Ρουσιάς και καθιέρωση
Μιλώντας πάντως για κάθετο παιχνίδι, αναρωτιέμαι πως θα μπορούσε να μην κερδίσει θέση στο rotation, αυτός ο ανεβασμένος Φυλακτού. Είναι φανερά πιο έτοιμος από πέρσι, με περισσότερο τσαμπουκά και αέρα. Η παρουσία του Τουρέ (που κερδίζει τις εντυπώσεις) και του τεχνίτη Κλέιτον στο πλευρό του, ελευθέρωσαν τον Γεράσιμο που φέτος πρέπει να κάνει το έξτρα βήμα και να διεκδικήσει περισσότερες συμμετοχές.
Τα ίδια ισχύουν για τον Μάριο Δημητρίου που συνεχίζει να δηλώνει έτοιμος με τις εμφανίσεις του και τις εμπειρίες που αποκτάει όσο αγωνίζεται αλλά και τον Ρουσιά που απέδειξε πολλά και θέλει να αποδείξει ακόμη περισσότερα. Είχα αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο πως φέτος οι τρείς Κύπριοι πιο πάνω πρέπει να δουν πολύ σοβαρά την φετινή χρονιά, και βλέποντας τα μέχρι στιγμής δεδομένα, το πιστεύω ακόμη περισσότερο. Πλέον δεν είναι πιτσιρίκια, είναι μέλη της πρώτης ομάδας και με αυτή τη λογική πρέπει να κοιτάξουν την φετινή περίοδο, δίνοντας τον καλύτερο τους εαυτό.
Το μήνυμα της ημέρας:
Μπορεί σε γενικές γραμμές η ομάδα να άρεσε σε όσους την παρακολούθησαν, όμως στα δικά μου μάτια είναι εμφανές, πως θα χρειαστούν πολλοί επίσημοι αγώνες μέχρι να ελευθερωθούν τα πόδια και να αποκτήσει αγωνιστικό προφίλ η ομάδα. Είδαμε θετικά, είδαμε και αδυναμίες που οφείλονται στην επικοινωνία ανάμεσα στις γραμμές. Παιχνίδι με παιχνίδι θα δένουν περισσότερο οι γραμμές και οι ποδοσφαιριστές μεταξύ τους. Να έχουμε υπομονή, όμως παράλληλα να γίνει ξεκάθαρο σε όλους πως η περίοδος “κτισίματος” πρέπει να συνδυαστεί με συνεχόμενες νίκες στις πρώτες αγωνιστικές και σταθερή βελτίωση.
