Γράφει ο Λίμπερο
Κακά τα ψέματα, η ψυχολογία του κόσμου εξαρτάται καμιά φορά από μικρές λεπτομέρειες. Όταν μιλάμε για ποδοσφαιρικό λαό και μάλιστα αυτόν της ΟΜΟΝΟΙΑΣ που έμαθε πολύ διαφορετικά και τώρα είναι αναγκασμένος να ζει αυτή τη θλιβερή πραγματικότητα της τελευταίας 10ετίας, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο περίπλοκα.
Εισιτήρια και τιμές
Όπως ανακοινώθηκε χθες η ΟΜΟΝΟΙΑ όρισε το δικό της ταβάνι στα εισιτήρια των εντός έδρας αναμετρήσεων της για τη νέα χρονιά. Η διοίκηση του Σωματείου δήλωσε δηλαδή την μέγιστη τιμή που μπορεί να ορίζει για τους αγώνες της. Επέλεξε να βάλει ψηλά την τιμή και να αναπροσαρμόζει το εισιτήριο αναλόγως αντιπάλου, όμως κάπου εκεί δικαιολογημένα κατά την άποψη μου υπήρξε το ξέσπασμα του κόσμου.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…
Καταρχήν να σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας. Οποιαδήποτε διοίκηση βλέποντας τις μεγάλες οικονομικές ανάγκες, κυρίως στο θέμα ρευστότητας, θα έψαχνε κάθε τρόπο να αυξήσει τα έσοδα της. Το πώς το επιχειρεί η σημερινή διοίκηση το πιο πάνω όμως θα περνάει από συνεχόμενη εξέταση και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Ο κόσμος το γνωρίζει ας το καταλάβει και η διοίκηση αυτό.
Το Σωματείο πριν 1 μήνα και κάτι ψηλά πέρασε από μια κρίσιμη και καθοριστική όπως φωνάζαμε Γενική Εκλογική Συνέλευση για να επιλεχθούν από τα μέλη του Σωματείου, τα άτομα που θα αναλάβουν αυτό το τεράστιο φορτίο. Η πίεση για να προλάβει η ΟΜΟΝΟΙΑ το τρένο πριν να είναι οριστικά αργά είναι αφόρητη και προειδοποιούσαμε εκ των προτέρων πως το εγχείρημα το φετινό θα είναι επίπονο και εξουθενωτικό και πρέπει να το αναλάβουν αυτοί που θα αντέξουν να το φέρουν εις πέρας.
Όλοι αναγνωρίζουν πως το Σωματείο πέρασε ένα βήμα πριν την καταστροφή και για να σωθεί χρειάστηκαν θυσίες τόσο από άτομα που ήταν κοντά στις διοικήσεις, όσο και από τον ίδιο τον κόσμο. Η άμεση τριβή όμως του Σωματείου με την οικονομική του κρίση, έφερε και πληγές που παραμένουν μέχρι σήμερα ανεπούλωτες. Η πίστη του κόσμου προς τις διοικήσεις κλονίστηκε, οι σχέσεις χάλασαν, οι αποστάσεις άνοιξαν και η εμπιστοσύνη πήγε περίπατο.
Την ίδια στιγμή που εμείς περνούσαμε μέσα από αγωνιστική ταραχή με αποτελέσματα και επιδόσεις ντροπιαστικές για την ιστορία μας, οι αντίπαλοι μας έκαναν πολλά βήματα μπροστά. Έκτισαν ομάδες, έγραψαν χρυσές ευρωπαϊκές σελίδες, κέρδισαν τίτλους, κέρδισαν κύρος, πρεστίζ, νοοτροπία, οπαδούς. Εμείς πληγώσαμε την ταυτότητα μας, την νοοτροπία μας, χάσαμε κόσμο. Κάποιους τους διώξαμε από το γήπεδο, άλλους δυστυχώς οριστικά από οπαδούς μας.
Αν μέσα στην διοίκηση η πιο πάνω παράγραφος δεν είναι κατανοητή, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα και πρέπει να συζητηθεί το συντομότερο. Για όλα αυτά που αναφέρω πιο πάνω κρίνω ως απόλυτα δικαιολογημένη την αντίδραση του κόσμου στο άκουσμα πως η ΟΜΟΝΟΙΑ ορίζει το πιο ακριβό εισιτήριο από όλες τις ομάδες του πρωταθλήματος. Το ξέσπασμα ήταν πολύ ήπιο αν αναλογιστεί κανείς τα πόσα πέρασε αυτός ο κόσμος, και η διευκρινιστική ανακοίνωση του Σωματείου, εντελώς αχρείαστη.
ΥΓ: Η αντίδραση δεν έχει να κάνει με την τιμή αυτή καθ’ αυτή, αλλά με την λογική πίσω από την τιμολόγηση των εισιτηρίων.
ΥΓ2: Εισιτήρια διαρκείας, έσοδα αγώνων, σταθερές χορηγίες, τηλεοπτικά είναι ΕΚΤΟΣ οποιουδήποτε πλάνου. Περιμένουμε να δούμε πραγματικό πλάνο για έξτρα έσοδα.
ΥΓ3: Όταν χρειάζονται συνεχώς διευκρινίσεις μετά από επίσημες ανακοινώσεις, τότε κάτι λάθος γίνεται ή δεν έχει αναπτυχθεί ακόμη σωστή αντίληψη των επιθυμιών του κόσμου.
