Home ΛΙΜΠΕΡΟ Λίμπερο: Τα κενά που καταστρέφουν την εικόνα

Λίμπερο: Τα κενά που καταστρέφουν την εικόνα

Γράφει ο Λίμπερο
Με νίκη μπήκε στο νέο πρωτάθλημα η ΟΜΟΝΟΙΑ, όχι όμως όπως το περίμενε ο κόσμος της. Η ομάδα χθες έδειξε σοβαρές αδυναμίες στα μετόπισθεν και προβλημάτισε με την απόδοση της.


Δύσκολη νίκη
Μια νίκη που ήρθε πολύ δύσκολα, με μπόλικο άγχος και αχρείαστα νεύρα. Παρά τις πολλές διαβεβαιώσεις πως η ομάδα θα παρουσιαστεί έτοιμη στην πρεμιέρα, υπήρχαν φανερές ελλείψεις που σε ένα μεγάλο βαθμό είναι λογικές, όμως σε κάποια σημεία ανεπίτρεπτες και εδώ είναι που πρέπει να σταθούμε.

Ακόμη να φτιάξει η άμυνα
Από αυτήν εδώ τη στήλη αλλά και την σελίδα γενικότερα, έχει εκφραστεί πολλάκις η άποψη για συγκεκριμένες θέσεις και έχει τονιστεί ιδιαίτερα το αμυντικό πρόβλημα. Από το τέλος του περσινού πρωταθλήματος η πρώτη θέση που έχριζε ενίσχυσης ήταν του κεντρικού αμυντικού. Ας μην κρυβόμαστε, εκεί είναι το πιο σοβαρό πρόβλημα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ όχι μόνο πέρσι αλλά και τις προηγούμενες περιόδους.

Αμυντική γραμμή
Όπως έγραψα και μετά από την φιλική τριάρα κόντρα στον Παναθηναϊκό, δεν είδαμε σε εκείνο το παιχνίδι την ΟΜΟΝΟΙΑ που μπορεί να κτυπήσει το πρωτάθλημα και αναφερόμουν ασφαλώς στην αμυντική λειτουργία ως σύνολο. Όσο οι νεοαποκτηθείς δεξιά και αριστερά στην άμυνα, δεν είναι ακόμη έτοιμοι, και όσο κάποιοι παίκτες αγωνίζονται σε μη φυσική τους θέση, είναι λογικό να μην δέσει η αμυντική γραμμή.

Ποιους περιμένει;
Το γεγονός πως ο προγραμματισμός δεν έχει ολοκληρωθεί, το λέω καθαρά ως προσωπική μου άποψη και χωρίς να εκφράζω άλλον πέραν του εαυτού μου, πως δεν με ανησυχεί. Αν οι ποδοσφαιριστές που περιμένει ο Νταμπίζας είναι αυτοί που θα «σουλουπώσουν» την κατάσταση στην αμυντική λειτουργία, τότε επιμένω πως αξίζει τον κόπο να περιμένουμε μέχρι την τελευταία ημέρα των μεταγραφών, ακόμη και αν χρειαστεί επιπλέον χρόνος για να μπουν στο «πετσί» της ομάδας.

Σε ευχαριστούμε Αντώνη
Τέλος να στείλω και εγώ με την σειρά μου ευχές προς τον άνθρωπο Αντώνη Γιωργαλλίδη για ότι καλύτερο στην συνέχεια της καριέρας του αλλά και της ζωής του. Μέσα στο γήπεδο απόκτησε χιλιάδες θαυμαστές αλλά και επικριτές, εκείνο όμως που κανείς δεν αμφισβήτησε ποτέ ήταν η ποιότητα του χαρακτήρα του. Έχει κερδίσει με την σπουδαιότητα του ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου, πάντα φιλικός, επαγγελματίας και προσιτός σε όλους. Κάποιες κινήσεις ανθρωπιάς του θα μείνουν κρυφές, όμως αυτοί που τις έζησαν θα μιλούν πάντα για τον ξεχωριστό άνθρωπο Αντώνη Γιωργαλλίδη.

ΥΓ: Πολύ περισσότερα για το αγωνιστικό θα συζητηθούν και στα επόμενα άρθρα, μαζί με τα θετικά στοιχεία (είχε και τέτοια) της πρεμιέρας.
ΥΓ2: Μια ομάδα με ανάλογη πορεία όπως αυτή που είχε η ΟΜΟΝΟΙΑ τα τελευταία χρόνια, χρειάζεται σοβαρή δουλειά και χρόνο για να ορθοποδήσει.