Γράφει ο Λίμπερο
Νίκη ουσίας πέτυχε η ΟΜΟΝΟΙΑ αυτή τη βδομάδα απέναντι στον Άρη. Με τον Τζον Κάρβερ να διατηρεί τον ίδιο σχηματισμό και τους περισσότερους παίκτες σταθερούς, η ομάδα δείχνει πως ανεβαίνει παιχνίδι με παιχνίδι και γίνεται αν μη τι άλλο πιο συμπαγής.
Στα θετικά το γεγονός πως το ρόστερ άρχισε να βρίσκει χημεία, συστατικό απαραίτητο για την σταδιακή πρόοδο μιας ομάδας. Στα θετικά ακόμη πως βλέπουμε μπροστά μας πολλά περιθώρια βελτίωσης, τόσο σε ομαδικό επίπεδο όσο και σε ατομικό. Δεν έλειψαν πάντως ούτε σε αυτό το παιχνίδι κάποια αμυντικά λάθη, οπότε δεν επιτρέπεται να εφυσηχαστεί κανείς. Κυρίως όταν η ομάδα μας πιέζεται ψηλά υπάρχει θέμα που ενόψει ντέρμπι πρέπει να προσεχθεί.
Μετά το τέλος του αγώνα η ανησυχία η δική μου παραμένει η ίδια. Κατά πόσον μπορεί η μερική εναλλαγή των ποδοσφαιριστών να ωφελήσει την ομάδα και κατά πόσον γίνεται αυτή τη στιγμή. Τόσο κατά την διάρκεια του αγώνα με αλλαγές, όσο και από παιχνίδι σε παιχνίδι. Δεν θα επεκταθώ για την ώρα στο Rotation αλλά εκφράζω σίγουρα την ανησυχία μου.
Ακολουθούν παιχνίδια με ΑΕΖ (εκτός), ΑΕΚ (εντός), ΑΕΛ (εκτός). Οποιοσδήποτε στο ποδοσφαιρικό τμήμα, αντιλαμβάνεται την αξία που θα δώσει το 3Χ3 είναι αδερφός μας!
