Γράφει ο Λίμπερο
Σημαντική και πολύτιμη η Σαββατιάτικη νίκη σε βάρος της Ανόρθωσης. Οι λόγοι αναλύθηκαν σε μεγάλο βαθμό τις προηγούμενες ημέρες και προφανώς δεν αφορούν μόνο το βαθμολογικό κομμάτι. Ήταν η πρώτη φετινή επικράτηση σε ντέρμπι (κι ας ήταν μόλις το δεύτερο) ενώ τώρα αυτό που μετράει είναι η συνέχεια.
Όλοι γνώριζαν πριν το παιχνίδι πως ενδεχόμενη νέα απώλεια θα χαλούσε μια και καλή, την προσπάθεια για αγωνιστική ανάκαμψη. Το ίδιο ίσχυε και στην ομάδα της Αμμοχώστου που έπαιζε όπως και εμείς με την πλάτη στον τοίχο. Όποιος έχανε θα έπρεπε να αναθεωρήσει νωρίς στόχους και βλέψεις στο πρωτάθλημα και ευτυχώς το ρόλο αυτό θα επωμιστεί ο «πελάτης» μας.
Αγωνιστικά πάντως καμία από τις δύο ομάδες δεν έθελξε με την εμφάνιση της. Η ΟΜΟΝΟΙΑ εκμεταλλεύτηκε καλύτερα τις ευκαιρίες που τις παρουσιάστηκαν για την νίκη και στις λεπτομέρειες έδειξε να το θέλει παραπάνω. Οι παίκτες είχαν πάθος, ήταν ανεβασμένοι σε σχέση με προηγούμενα παιχνίδια και δίκαια πανηγύρισαν μια σημαντική επιτυχία. Νίκη ψυχολογίας.
Από εκεί και πέρα όμως δεν μπορεί κανείς να νιώθει άνετα με την διάρκεια της ομάδας. Τα κενά διαστήματα μπορούν να στοιχήσουν με βαθμολογικές απώλειες και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στο ντέρμπι. Θα ήταν πολύ πιο δύσκολα τα δεδομένα αν σκόραρε η Ανόρθωση οπότε η απόσταση νίκης-ήττας επιβεβαιώνεται πως είναι πολύ μικρή.
Το μήνυμα της ημέρας:
Πρέπει να κρατήσουμε τα θετικά στοιχεία και να συνεχίσουμε να κτίζουμε σε αυτά. Περιθώρια για βελτίωση υπάρχουν και όσο η ομάδα θα ανεβαίνει ως σύνολο, άλλο τόσο επιβάλλεται να ανεβαίνουν και οι ποδοσφαιριστές ατομικά. Μπορεί για καλύτερα αυτό το ρόστερ και θα το πετύχει αν κολλήσει καλές εμφανίσεις και νίκες.
