Πραγματικά αδιανόητο αυτό που συμβαίνει με την ομάδα μας στα «ντέρμπι αιωνίων». Για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια η ΟΜΟΝΟΙΑ παρουσιάζεται κατώτερη των περιστάσεων. Και όταν κάτι συμβαίνει επανειλημμένα προφανώς δεν είναι μόνο θέμα προσώπων αλλά νοοτροπίας.
Γράφει ο Λίμπερο
Με εκνευρίζει η άψυχη αγωνιστικά εικόνα λες και οι ποδοσφαιριστές μας δεν αντιλαμβάνονται την σημασία που έχει ο συγκεκριμένος αγώνας για τον κόσμο της ομάδας. Τι να σχολιάσω πρώτα;
Το γεγονός πως ο αντίπαλος ήταν άθλιος στην ανάπτυξη σε σχέση με προηγούμενα ντέρμπι και παρόλα αυτά μοιάζαμε ανίκανοι να αμυνθούμε σωστά;
Το ότι η ομάδα μας δεν μπορούσε να αλλάξει περισσότερες από 3 μπαλιές με επιτυχία;
Το ότι καταφέραμε για τόσο μεγάλο διάστημα στο παιχνίδι να μην δημιουργούμε καν προοπτικές;
Το πώς φτιάξαμε μόνο 2 σοβαρές στιγμές και την μια την πετάξαμε μόνοι μας στα σκουπίδια με ασυνεννοησία ποδοσφαιριστών μας;
Έχω την εντύπωση πως δεν «ζούμε» σοβαρά την όλη (τραγική) κατάσταση στην ομάδα. Φτάσαμε λίγες βδομάδες πριν την ολοκλήρωση άλλης μιας ξεφτιλισμένης χρονιάς και ακόμη δεν είμαστε βέβαιοι αν έχουμε κτίσει κάποιο κορμό για την νέα χρονιά ή αν θα πάμε ξανά στην λογική του ράβε ξήλωνε.
Το έγραψα και πέρσι σε παρόμοια εποχή, θα το πω ξανά και τώρα.
Με τριτοτέταρτες – (πλέον πέμπτες) θέσεις ΜΗΝ ΨΑΧΝΕΤΕ ΕΥΡΩΠΗ. Να βράσω τις χιλιάδες των εσόδων αν δεν μπορώ να κτίσω μια σοβαρή ομάδα που να κτυπά τους εγχώριους τίτλους.
Διαβάστε ξανά το σχετικό κείμενο μετά τον αποκλεισμό από την Μπειτάρ.
