Σήμερα θα ασχοληθώ με κάτι που η στήλη έχει πολύ ψηλά ιεραρχήσει και είναι εξίσου σημαντικό με την αγωνιστική κατάσταση της ομάδας.
Γράφει ο Λίμπερο
Πριν μερικούς μήνες έγινε μια σημαντική κίνηση από πλευράς διοίκησης που έδωσε ελπίδα στον κόσμο μας. Το άνοιγμα στα μέλη και η μίνι εκστρατεία σε όλη την Κύπρο, έφερε ενθουσιασμό και πίστη για μερικές βδομάδες.
Έγινε μια καλή αρχή, όμως δεν πρέπει να μείνουμε εδώ. Η ΟΜΟΝΟΙΑ θα ανεβεί στο θρόνο της μόνο όταν μας βρει ενωμένους και δυνατούς εσωτερικά και όπως όλοι ξέρουμε, αυτό εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Στο θέμα των μελών για παράδειγμα, έχει επέλθει μια ανεπιθύμητη στασιμότητα παρά το γεγονός πως γνωρίζω για άτομα που παρέδωσαν την αίτηση τους και ακόμη περιμένουν την έγκριση.
Τα στοιχεία των ενδιαφερόμενων είναι σίγουρα στην διάθεση του Δ.Σ και εύχομαι να μην καθυστερήσουν περισσότερο οι διαδικασίες. Μια ΟΜΟΝΟΙΑ διχασμένη είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Έχω την πεποίθηση πως έστω και αργά, γίνονται κάποια βήματα μπροστά από τη Διοίκηση.
Όπως έγραφε αυτή η στήλη στα τέλη του προηγούμενου Οκτώβρη «Ακούστε τον κόσμο σας, μειώστε τις αποστάσεις, ελάτε κοντά του και παλέψτε να τον κάνετε ξανά περήφανο» ή ακόμη πιο σημαντικό κατά την άποψη μου «Οι απόψεις στο διαδίκτυο πάνε και έρχονται, ξεχνιούνται. Στις Γενικές Συνελεύσεις μένουν, έχουν αξία, επηρεάζουν. Η ΟΜΟΝΟΙΑ μας χρειάζεται! Όλοι μέλη».
ΥΓ: Δεν ψάχνω να ακούσω πως εγκρίνονται καθημερινά νέα μέλη. Με ενδιαφέρει να προχωρούν αμέσως οι διαδικασίες με όλους τους ενδιαφερόμενους.
