Στα δύσκολα χρειάζονται μεγάλοι ηγέτες που θα μπουν μπροστά και θα ορθώσουν το ανάστημα τους. Αυτή τη στιγμή, δυστυχώς για την ΟΜΟΝΟΙΑ δεν φαίνεται να υπάρχει τέτοιος.
Γράφει ο Λίμπερο
Βάση αποτελέσματος πολλοί από τους σημερινούς διοικούντες (όχι όλοι), θα μπουν στην μεγάλη λίστα με τους αποτυχημένους. Είτε γιατί δεν κατάφεραν να αλλάξουν την πορεία της ομάδας, είτε γιατί επέτρεψαν να συνεχιστεί. Θα προσπαθήσω να παραμείνω σύντομος στα κύρια σημεία που με απασχολούν.
Γενικές Συνελεύσεις
Εντάξει, το σημαντικό ήταν να παρθεί η απόφαση για πρόωρες εκλογές και έγινε. Τα φώναζε η σελίδα 2 χρόνια πριν, όμως κάποιοι επέλεγαν να προαποφασίζουν καταστάσεις πριν τις εκλογές και να δεσμεύουν την ομάδα. Οι ίδιοι που είχαν το θράσος να κατηγορήσουν τον κόσμο αλλά έμμεσα και εμάς ως πολέμιους του Σωματείου.
Η απορία όμως παραμένει
Πως είναι δυνατόν σε χρονιές που η ομάδα είναι εκτός στόχων να μην γίνονται πολλές, όχι μια, Γενικές Συνελεύσεις; Στο κάτω κάτω ποιος είναι ο ρόλος των μελών; Διακοσμητικός; Όταν κάτι στραβώνει η ΟΜΟΝΟΙΑ πρέπει να καλεί τα μέλη της 2 και 3 φορές μέσα στη χρονιά αν χρειαστεί. Όχι να τους κρατάει στην απ’ έξω.
Κριτήρια Μαρτίου
Δεν μπορώ να κρύψω τον εκνευρισμό μου γύρω από το οικονομικό. Αν η οποιαδήποτε Διοίκηση δεν μπορεί οικονομικά να εγγυηθεί την ρευστότητα του Σωματείου στην θητεία της, τότε ας μην διεκδικεί θέση σε ένα οικονομικά εξαντλημένο Σωματείο. Ας μείνει στα βραστά της.
Όταν φτιάχνεις προϋπολογισμό
Οφείλεις να στηρίζεσαι σε αυτά που έχεις και όχι σε αυτά που ελπίζεις πως θα έχεις. Απλά μαθηματικά. Τα έσοδα επιβάλλεται να είναι περισσότερα από τα έξοδα. Όποιο και να είναι το έλλειμα της φετινής χρονιάς, οφείλει η σημερινή διοίκηση να το καλύψει. Είτε με προσωπικά ταμεία, είτε με την ανεύρεση εσόδων. Όχι όμως με την προείσπραξη εσόδων της νέας χρονιάς.
