Ο Αντρέας Βιολάρης, που επιμελείται το ρεπορτάζ ΟΜΟΝΟΙΑΣ σε sigmalive.com και “Σημερινή”, γράφει σήμερα τη δική του άποψη για το θέμα του ασσου της ομάδας μας
Στο πρόσφατο παιχνίδι κόντρα στην Ανόρθωση, ο Οχάτ Λεβίτα κράτησε για τρίτο συνεχόμενο 90λεπτο ανέπαφη την εστία του, γεγονός που επέτρεψε στην Ομόνοια να φτάσει σε μια μεγάλη νίκη και ουσιαστικά στον επόμενο γύρο του κυπέλλου. Είχε προηγηθεί η αναμέτρηση με τη Δόξα (3-0), όπου ο Ισραηλινός πέρασε ένα από τα πιο εύκολα βράδια από τότε που ήρθε στην Κύπρο, ενώ μία εβδομάδα νωρίτερα στο Παραλίμνι είχε για πρώτη φορά τόσο μεγάλη συνεισφορά σε νίκη της ομάδας του σε αγώνα πρωταθλήματος. Δεν είχε κάνει κάτι το εντυπωσιακό, αλλά κράτησε με 2-3 σωτήριες επεμβάσεις ανέπαφη την εστία του.
Δεν εμπνέει εμπιστοσύνη
Ακόμα όμως και σε μια περίοδο όπου ξεπέρασε τα 300 λεπτά χωρίς να δεχτεί τέρμα, ο Λεβίτα δεν εμπνέει την απαιτούμενη εμπιστοσύνη και σε καμία περίπτωση δεν έχει τη σταθερότητα που πρέπει να έχει ένας τερματοφύλακας ομάδας που θέλει να πρωταγωνιστεί. Η σημαντικότερη αδυναμία που παρουσιάζει από το ξεκίνημα της περιόδου, χωρίς να δείξει σημεία βελτίωσης, είναι οι έξοδοί του, κυρίως όταν ο αντίπαλος επιτίθεται με στημένη μπάλα από τα άκρα (π.χ. κόρνερ). Οι φορές που καταφέρνει να μαζέψει σταθερά την μπάλα, ή έστω να την απομακρύνει με γροθιές είναι λίγες, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις έκανε λανθασμένες εκτιμήσεις ή εξόδους εκτός περιοχής σε μπαλιές της αντίπαλης ομάδας από τον άξονα. Επίσης, δεν μπορεί να πάρει υψηλή βαθμολογία για τον τρόπο που τοποθετεί το κορμί του σε κάποιες φάσεις, όπως για παράδειγμα σε κάποια τετ-ατ-τετ με αντίπαλο ποδοσφαιριστή.
Με δυο λόγια, ο Οχάτ Λεβίτα είναι ένα τερματοφύλακας που μέχρι στιγμής δεν έπεισε ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά κάτω από τα δοκάρια, ενώ σε κάποια παιχνίδια ήταν η αφορμή για να χαθούν πολύτιμοι βαθμοί. Ακόμα και σε παιχνίδια όμως όπου η Ομόνοια κερδίζει, όπως για παράδειγμα το πρόσφατο με την Ανόρθωση, δεν μεταδίδει την απαιτούμενη ηρεμία και εμπιστοσύνη που οφείλει να κάνει κάθε τερματοφύλακας στους συμπαίκτες του.
Μπορεί να δώσει τη λύση;
Έχοντας ένα δείγμα 18 αγώνων, ο κόσμος της Ομόνοιας έχασε κάθε ελπίδα ότι ο Ισραηλινός μπορεί είναι ο τερματοφύλακας που θα υπερασπιστεί για τα επόμενα χρόνια την εστία της ομάδας του. Οι ελπίδες τους εναποτίθενται πλέον στον Ζοσέ Μορέιρα, τον οποίο περιμένουν με μεγάλη ανυπομονησία να τον δουν να κάνει ντεμπούτο κάτω από τα δοκάρια. Η αξία και το ταλέντο του Πορτογάλου πορτιέρο είναι γνωστή και αδιαμφισβήτητη. Είναι κατά γενική ομολογία ένας από τους κορυφαίους τερματοφύλακες που ανέδειξε το πορτογαλικό ποδόσφαιρο την τελευταία 15ετία και το ότι η καριέρα του πήρε μια καθοδική πορεία τα τελευταία χρόνια οφείλεται αποκλειστικά στους τραυματισμούς του. Θυμίζουμε ότι το 2005 ήρθε ο πρώτος σοβαρός τραυματισμός στο δεξί γόνατο που τον ανάγκασε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση και να μείνει για 8 μήνες εκτός δράσης. Ο δεύτερος σοβαρός τραυματισμός ήρθε τη σεζόν 2007/08, αυτήν τη φορά στο αριστερό γόνατο. Υποβλήθηκε σε νέα επέμβαση και έμεινε εκτός γηπέδων για 4 μήνες.
Αυτό που απομένει να δούμε είναι τον βαθμό ετοιμότητάς του και πόσο θα τον επηρεάσει η πολύμηνη αποχή του από τους αγωνιστικούς χώρους (είναι χωρίς ομάδα από το περασμένο καλοκαίρι). Η διακοπή των 10-15 ημερών μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ιδανική για τον Μορέιρα, ο οποίος, με τη βοήθεια των προπονητών φυσικής κατάστασης και τερματοφυλάκων, θα προσπαθήσει να προετοιμαστεί με στόχο να είναι έτοιμος για την επανέναρξη του πρωταθλήματος. Δεν αποκλείεται, λοιπόν, να τον δούμε να κάνει ντεμπούτο στον εκτός έδρας αγώνα πρωταθλήματος με την Αλκή στο ΓΣΖ στις 23 ή στις 27 Φεβρουαρίου, σε περίπτωση δεύτερου γύρου εκλογών. Αν δεν πάρει στο συγκεκριμένο παιχνίδι φανέλα βασικού, τότε θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι αυτό θα γίνει στον επαναληπτικό κυπέλλου με την Ανόρθωση στο «Αντ. Παπαδόπουλος», ο οποίος ουσιαστικά είναι τυπικής διαδικασίας μετά το 4-0 του πρώτου αγώνα.
