Του Ανδρέα Βιολάρη / “Σημερινή” 16/04/13
Το χρονόμετρο σημάδευε 90ό λεπτό και ο φωτεινός πίνακας του ΓΣΠ έδειχνε το εμφατικό 0-3 υπέρ της Ανόρθωσης. Λίγο πριν συμπληρωθεί η κανονική διάρκεια του αγώνα, ο Αντρέ Άλβες μείωσε το σκορ σε 3-1, περιορίζοντας απλώς το εύρος τής εντός έδρας ήττας για την Ομόνοια. Ο τρόπος που πανηγύρισε ο Βραζιλιάνος επιθετικός αυτό το άνευ σημασίας και ουσίας γκολ, προκάλεσε την έκπληξη όλων αλλά και ποικίλα, κυρίως ειρωνικά, σχόλια μια μεγάλης μερίδας των φίλων του «τριφυλλιού». Ο Αντρέ Άλβες, όμως, είχε τους λόγους του που πανηγύριζε τόσο έντονα.
Αυτό ήταν το πρώτο γκολ πρωταθλήματος μέσα στο 2013 και η αλήθεια είναι πως μπορούσε να το πετύχει πολύ νωρίτερα. Στα ντέρμπι που είχαν προηγηθεί μέσα στον Ιανουάριο (ΑΕΚ, ΑΕΛ και ΑΠΟΕΛ) είχε πραγματοποιήσει καλές εμφανίσεις, ωστόσο λίγο η ατυχία και λίγο η αστοχία, του στέρησαν το δικαίωμα να πανηγυρίσει νωρίτερα το (μόλις) 3ο του γκολ στο πρωτάθλημα. Αποκορύφωμα αποτέλεσε το εντός έδρας παιχνίδι με την ΑΕΛ (0-2) για την 27η αγωνιστική, όπου ο Βραζιλιάνος τα έκανε κυριολεκτικά όλα, εκτός από το να σκοράρει. Ο ίδιος ήξερε πως ένα γκολ θα του έλυνε τα πόδια και θα του έδινε την απαιτούμενη ψυχολογία για τη συνέχεια. Το γκολ, τελικά, ήρθε εκεί που δεν το είχε ανάγκη η ομάδα του. Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, όμως, το είχε τεράστια ανάγκη ο ίδιος. Μετά το ντέρμπι κόντρα στην Ανόρθωση, ο Άλβες παρουσίασε μιαν αξιοπρόσεχτη αποτελεσματικότητα και θύμιζε, επιτέλους, τον επιθετικό για τον οποίο οι «πράσινοι» δαπάνησαν μεγάλα ποσά για να τον κάνουν δικό τους.
