Σαν χθες καταγράφηκε η μεγαλύτερη επιτυχία του κυπριακού αθλητισμού σε διασυλλογικό επίπεδο.
Το ημερολόγιο έγραφε 7 Νοεμβρίου 1979 όταν η Ομόνοια ταπείνωσε τον τότε πανίσχυρο Άγιαξ (με σημερινές αναλογίες ήταν κάτι σαν τη σύγχρονη Μπαρτσελόνα) με σκορ 4-0, στα πλαίσια του κυπέλλου πρωταθλητριών Ευρώπης.
Τα ποδοσφαιρικά στέκια της Ευρώπης σοκάρονται στο γεγονός, που αποτελεί μάλιστα μέχρι σήμερα την πιο βαριά ήττα της ολλανδικής ομάδας στην Ευρώπη.
Θρίαμβος που γίνεται ακόμη μεγαλύτερος αν αναλογιστεί κανείς τις συνθήκες που επικρατούσαν τότε στην Κύπρο και στο ποδόσφαιρο μας. Ήταν νωπές οι παρενέργειες της εισβολής και του μεγάλου κακού που έπληξε τον τόπο και η επιβίωση έμοιαζε όχι ως επιτακτική αλλά ίσως και η μόνη ανάγκη.
Χωρίς τους σύγχρονους επαγγελματικούς τρόπους λειτουργίας των ποδοσφαιρικών συλλόγων, τους παχυλούς προϋπολογισμούς και τη σημερινή γκλαμουριά των υψηλά αμειβομένων ξένων μισθοφόρων που παρεισφρήσαν στις ομάδες, αγωνιζόμενη μόνο με κύπριους παίκτες και συνεπώς ερασιτέχνες. Με ποδοσφαιριστές που καθημερινά κατέγραφαν δεκάωρα βαριάς χειρονακτικής εργασίας. «Κτιστάες τζαι καλουψιήες» που σχολνούσαν από την οικοδομή και πήγαιναν αμέσως στην προπόνηση με τους «πυλούς τζαι τους σουβάες» ακόμη πάνω τους, κατατρόπωσε τους υπερόπτες και επαγγελματίες Ολλανδούς, αναγκάζοντας ακόμη και αυτό το BBC να προβεί σε αναφορά, τονίζοντας πως “στη μικρή Κύπρο εξερράγη μια πρωτοφανής ποδοσφαιρική βόμβα” !
Η σύνθεση ήταν:
Πραξιτέλους, Φρίξου, Άντωνας, Κλείτος, Πογιατζής, Κοντογιώργης,
Πέτσας, Δημητρίου, Καϊάφας, Τσίκκος, Κανάρης.
Φ.Κ.
