Στην πόρτα της εξόδου βρίσκεται ο Τόνι Σαβέφσκι. Είμαι αρκετά προβληματισμένος και ήθελα με κάποιο τρόπο να αποδείξω πως θα πρόκειται για λανθασμένη απόφαση. Τελικά βρήκα στατιστικά τι φέρνει πραγματικά σε μια ομάδα η αλλαγή του προπονητή στα μέσα της σεζόν. Μπορεί να φέρει “γιατριά” στην ομάδα μας η απόλυση του Τόνι; Την απάντηση οι πλείστοι την γνωρίζεται… Διαβάστε τι λέει η στατιστική.
Σύμφωνα με το εξαιρετικό βιβλίο «The Numbers Game» κι έπειτα από πολυετείς μελέτες και στατιστικές αναλύσεις, η επιρροή ενός τεχνικού σε μια ομάδα και τα περιθώρια βελτίωσής της δεν ξεπερνάνε το 15%, ακόμα κι αν στην ομάδα έρθει ο Μουρίνιο ή ακόμα κι αν επιστρέψει στην ενεργό δράση ο Φέργκιουσον!
Μία ακόμα αναφορά από μελέτη βρίσκουμε στο βιβλίο «Dutch Study», που έχει εντρυφήσει σε 212 αλλαγές προπονητών στην ιστορία των ολλανδικών πρωταθλημάτων και εκεί αναφέρεται ότι: «Ακόμα και χωρίς απόλυση προπονητή η πλειοψηφία των ομάδων είχε αντίστοιχη ή περίπου αντίστοιχη πορεία με αυτές που άλλαζαν τον τεχνικό τους».
Αυτό σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στο συγκεκριμένο βιβλίο οφείλεται σε «Μια ασυνήθιστη περίοδο κακών εμφανίσεων, η οποία αναμένεται να αλλάξει και να βελτιωθεί (σ.σ. ακόμα και αν δεν αλλάξει ο προπονητής) όταν π.χ. κάποιοι παίκτες επιστρέψουν από τραυματισμούς ή τιμωρίες, όταν τα σουτ αντί για δοκάρι μπούνε μέσα ή όταν η τύχη γυρίσει με την ομάδα. Η θεωρία ότι το να απολύεις προπονητές μπορεί να “γιατρέψει” μια ομάδα που δεν πάει καλά, είναι απλά μια δαπανηρή ψευδαίσθηση!».
Σε πρόσφατο δημοσίευμα του Κέβιν Πουλέιν στην «Racing Post» αναλύεται γιατί οι ομάδες δεν κερδίζουν τίποτα απολύοντας τον προπονητή τους. Σύμφωνα, λοιπόν, με την εφημερίδα, οι ιδιοκτήτες των ομάδων στην πλειοψηφία τους έχουν ελάχιστο ποσοστό επιτυχίας στις προσλήψεις προπονητών. Οι ομάδες που διώχνουν τον τεχνικό τους δεν τα πάνε πολύ ή καθόλου καλύτερα αν τις συγκρίνουμε με ομάδες που βρίσκονταν σε ανάλογη κατάσταση αλλά διατήρησαν τον τεχνικό τους.
Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι όλοι οι προπονητές είναι ανίκανοι, αλλά ότι:
1) Οι προπονητές πιθανότατα έχουν λιγότερη επιρροή στα αποτελέσματα από ότι όλοι πιστεύουν.
2) Είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί πολύ πιο ικανός προπονητής που μπορεί να αντικαταστήσει τον υποψήφιο προς… απόλυση.
3) Κάποιοι προπονητές είναι καλύτεροι από τους άλλους αλλά λίγοι ξέρουν ποιοι είναι αυτοί. Για παράδειγμα, ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, που κατέκτησε τα περισσότερα τρόπαια από κάθε άλλον Βρετανό τεχνικό, κάποτε είχε απολυθεί από την Σεντ Μίρεν.
Δύο πειστικά παραδείγματα για τα παραπάνω είναι ο… Μπράιν Κλαφ, που κατέκτησε δυο φορές το κύπελλο πρωταθλητριών ως προπονητής της Νότιγχαμ Φόρεστ και όταν ρωτήθηκε για το μυστικό της προπονητικής του επιτυχίας απάντησε: «Κι εγώ θα ήθελα να το ξέρω…» και η Σάντερλαντ.
Οι «μαυρόγατες» από τότε που επέστρεψαν στην Πρέμιερ το 2007 έχουν μέσο όρο 1,1 βαθμούς ανά παιχνίδι. Πιο συγκεκριμένα με τον Ρόι Κιν είχαν 1,0, με τον Ρίκι Σμπράγκια 0,9, με τον Στιβ Μπρους 1,2, με τον Μάρτιν Ο’ Νιλ 1,2 και με τον Πάολο Ντι Κάνιο 0,8 με τον τελευταίο να μένει στον πάγκο της ομάδας μόνο για 12 ματς.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι δεν υπάρχει καμιά πειστική απόδειξη ότι κάποιος από αυτούς ήταν καλύτερος από τους άλλους. Ο Πογέτ που τώρα βρίσκεται στον πάγκο της ομάδας έχει πάρει 1,5 βαθμό κατά μέσο όρο σε τέσσερα ματς, πιθανότατα όμως και αυτός με το πέρασμα των αγωνιστικών θα φτάσει κοντά στο 1,0.
Το δημοσίευμα κλείνει με το συμπέρασμα ότι «Σπάνια υπάρχει ένας πραγματικά σοβαρός λόγος για να αλλάξει μια ομάδα τον προπονητή της. Αυτή η συνήθεια είναι δαπανηρή και δεν υπάρχει λόγος να πιστεύεις ότι θα κάνει τη διαφορά. Παρόλα αυτά γίνεται».
Πληροφορίες και στατιστικά: Racing Post/BBlog
