Ξεκινώ τονίζοντας πως στην Ελλάδα δεν υποστηρίζω καμία ομάδα. Είχα ομάδα, μέχρι που πριν καμιά 15αριά χρόνια έζησα εκεί σαν φοιτητής και το πήρα απόφαση πως δεν το αξίζει κανείς. Το τονίζω για να μην θιχτεί κανείς και να έρθει να μου πει ότι παρτάρω τον ένα ή τον άλλο. Καρφί δεν μου καίγεται αν έκλειναν όλοι σήμερα.
Τις τελευταίες μέρες, παρακολουθούμε το θέατρο του παραλόγου με αφορμή το ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός. Ο ΠΑΟΚ έφτιαξε με την ανοχή της διοίκησης του ένα πολεμικό σκηνικό, πήρε το παιχνίδι εκεί που το ήθελε, πήρε την πρόκριση. Ο αντίπαλος Ολυμπιακός, δεν είναι καμιά ομάδα αμάθητι σε τέτοια σκηνικά, μόνο που συνήθως αυτός φτιάχνει τα σκηνικά για να παίρνει τα αποτελέσματατα. Κι εκεί αρχίζει ένα γαϊτανάκι τρέλας από ΠΑΟΚΤζήδες, Ολυμπιακούς, Παναθηναϊκούς και οτιδήποτε άλλο, αλλά και τα μέσα, που κάνουν βέβαιο πως η συνέχεια θα είναι ακόμα χειρότερη. Όχι μόνο δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους, αλλά τα κάνουν χειρότερα. Θα συνεχιστεί το βιολί, με χρωματισμένους αστυνομικούς να μην κάνουν τίποτα, άλλοι να δέρνουν ποδοσφαιριστές, σε όλα τα γήπεδα, διαιτησίες παρωδίες, εξωγηπεδικές βόμβες σε μαγαζιά..
Τα κόκκινα ΜΜΕ το παίζουν σοκαρισμένα και καταγγέλουν Θεούς και δαίμονες. Τα μαυρόασπρα ΜΜΕ λένε πως “τα ίδια κάνουν καιρό αυτοί” και αποθεώνουν τους παίκτες τους. Στην πορεία πετάγονται και πράσινα ΜΜΕ που παρτάρουν τα μαυρόασπρα, ενώ όλοι ξέρουν μετά το μεταξύ τους τελικό σε ένα μήνα θα τσακώνονται και πάλι. Τα χειρότερα όμως μακράν, είναι τα “αντικειμενικά” ΜΜΕ. Που από τη μια καταγγέλουν όσα έγιναν για να χαϊδέψουν τα αυτιά των κόκκινων, από την άλλη μιλάνε για “αντρίκεια” πρόκριση για να μην χάσουν και τα μαύρα κλικς. Για πραγματικές ευθύνες ΟΛΩΝ των πλευρών, ούτε λόγος να γίνεται, απλά κάτι αόριστα, ηρωικά κομματάκια με μπόλικο αλατοπίπερο για να κοιμούνται καλύτερα τα βράδια.
Λένε ότι στη Κύπρο, αντιγράφουμε μόνο τα κακά της Ελλάδας και έχουν σε κάποιο βαθμό δίκαιο. Επειδή λοιπόν κάποια από τα στοιχεία πιο πάνω μπορεί κανείς να τα βρει και στο δικό μας ποδόσφαιρο, καιρός είναι να ανοίξουν όσοι ασχολούνται με αυτό τα μάτια τους, να αντιληφθούν που το οδηγούν. Ας μην περιμένουμε να έχουμε νεκρό για να δούμε τι πρέπει πραγματικά να γίνει…
