Έφυγε σήμερα το πρωί…
Γιατί πήγε να δει την ομάδα του χωρίς να έχει γύρω του μπάτσους και καμιά εκατοστή “κολλητούς”…
Γιατί μια χούφτα βλαχόμαγκες ήθελαν να ικανοποιήσουν το κόμπλεξ τους…
Γιατί ήθελαν να αντιγράψουν τους μεγάλους χούλιγκαν της Αθήνας και του ιντερνετ…
Γιατί “εδώ μόνο εμείς ρε”…
Γιατί κανένας “παλιός” και “μεγάλος” δε σταμάτησε με φάπες αυτούς που “κάνανε μαλακία”…
Γιατί “αυτοί θυμάσαι που τότε”…
Γιατί “πρώτοι αυτοί δεν την κάνανε στους”…
Γιατί η παιδεία μας και η κουλτούρα μας είναι ανάλογη της κοινωνίας, της πολιτικής, του ποδοσφαίρου μας…
Γιατί όσα “RIP” και κουραφέξαλα αν γράψουμε ποτέ δε θα τον φέρουμε πίσω…
Γιατί έχουμε φτάσει στο σημείο να ΞΕΡΟΥΜΕ ότι έρχεται ο επόμενος…
Γιατί δίνουμε πάτημα στο σύστημα…
Γιατί δε θα δουν ποτέ οι πιτσιρικάδες εκτός έδρας και εντός έδρας θα φέρονται σα να είναι τσιφλίκι…
Γιατί ΚΑΝΕΝΑΣ δε σκέφτεται ότι είναι μεγαλύτερη μαγκιά να μην την πέσεις σε 10 εθνικούς…
Γιατί ΚΑΝΕΝΑΣ δε σκέφτεται…
Γιατί έχουμε αυτό που μας αξίζει…
Καλό παράδεισο Κώστα Κατσούλη. Ευχόμαστε ο άδικος χαμός σου, να είναι ο τελευταίος σε γήπεδο και τουλάχιστο να ενεργοποιήσει κάποια μυαλά… Δε μπορεί να είναι όλα καμμένα…
Πηγή: Football-blabla
