Home ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΟΜΟΝΟΙΑ οξυγόνο μου, Βασίλισσα, ζωή μου

ΟΜΟΝΟΙΑ οξυγόνο μου, Βασίλισσα, ζωή μου


Ποιος φταίει και τα ματάκια σου
Τα βλέπω δακρυσμένα..?
Τι έφταιξε και τα μάτια σου
με βλέπουν λυπημένα..?

Άσε με μάνα, μην ρωτάς.
Μην μου μιλάς, δεν θέλω.
Απόψε όλα μέσα μου
‘γίναν σωστό μπουρδέλο

Μα απάντησέ μου, σε ρωτώ..
Πες μου μια λέξη, κάτι..
«Μάνα, η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι της καρδιάς
το πιο ακριβό κομμάτι»..

να ‘ταν το σώμα διαφανές
να δεις τα σωθικά μου
να δεις για ποιαν ματώσανε
οι χτύποι της καρδιάς μου..

Κάθε που κάνουμε όνειρα,
η τύχη αποφεύγει.
Και τ’ όνειρο απ’ τα χέρια μας
κάθε φορά ξεφεύγει

Πήγα να ζήσω τ’ όνειρο
μα είχε γι’ αυτό φροντίσει
προτού να δω το τέλος του
κάποιος να μου το σβήσει

όνειρα ΟΜΟΝΟΙΑτικα
μα όνειρα σκοτωμένα,
όνειρα που δεν βγαίνουνε
είναι η ζωή μου εμένα

ένα ποτήρι δάκρυα
μίας ώρας κλάμα μόνο,
και ‘συ μου λες γιατρεύονται
τα πάντα με τον χρόνο

με αδικίας δάκρυα
το πρόσωπό μου βρέχω.
πώς να το κάνω, δύναμη
για το αποψινό δεν έχω

όσα αστέρια υπάρχουνε
στον ουρανό απάνω
τόσα είναι τα όνειρα
που για εκείνη κάνω

Μαμά, γι’ αυτήν καρδιοχτυπώ
και σκέφτομαι τα βράδια.
Και χώρια απ’ την ΟΜΟΝΟΙΑ
θα ‘ναι η ζωή μου άδεια

είναι απ’ τις αγάπες μου
και απ’ όλα η πιο μεγάλη.
Σας έχω όλους απ’ τη μια
μα ‘κείνη από την άλλη

να ‘ταν το σώμα μου γυαλί
να ‘βλεπες το μυαλό μου
να δεις να υπάρχει ΟΜΟΝΟΙΑ
σε κάθε κύτταρό μου

να ‘ταν οι σκέψεις διαφανές
και να ‘σουνα κοντά μου
να δεις πρωταγωνίστρια
ποια είναι στ’ όνειρά μου

να ‘ξερες πως την αγαπώ
να ‘ξερες μόνο πόσο..
όσο το χρώμα τ’ ουρανού
και ακόμα άλλο τόσο

κι ‘θελα να ‘μουνα Θεός
τη δύναμή Του να ‘χα.
Να ‘φτιαχνα ένα παράδεισο
με ΘΥΡΑ-9 μονάχα

ως να στραγγίσει απ’ το κορμί
το αίμα να στερέψει
η πρώτη θα ‘ναι πάντοτε
και η τελευταία σκέψη

μακριά της αιώνες τα λεπτά
οι ώρες δεν περνούνε
και θέλω όλα πράσινα
στο αίμα να κυλούνε

και αν ονειρεύονται οι νεκροί
όταν αυτοί πεθάνουν
θα ‘ναι το μόνο όνειρο
που και νεκρή θα κάνω

και όταν πεθάνω γράψτε μου
“ΟΜΟΝΟΙΑ σ’ αγαπούσα,
σε λάτρεψα όσο τίποτα,
μόνο για ‘σένα ζούσα”

και στην καρδιά μου βάλτε μου
το πρώτο το κασκόλ μου
που ‘ναι για ‘μένα πιο ιερό
και από τον σταυρό μου

μου είναι τα πάντα ειλικρινά..
είναι η ψυχή μου Θεέ μου..
είναι η ζωή μου ολόκληρη
Μεγαλοδύναμέ μου..

δεν έχω λέξεις ρε μαμά..
απλά είναι η ζωή μου..
είναι ό,τι πιο όμορφο
υπάρχει στη ζωή μου

μέσα απ’ αυτά τα λόγια μου
θέλω να ξέρεις μόνο
πως στο παλάτι της καρδιάς
σκήπτρο κρατά και θρόνο

ΟΜΟΝΟΙΑ οξυγόνο μου,
Βασίλισσα, ζωή μου
Πιστή θα σου ‘μαι αγάπη μου
ώσπου να βγει η ψυχή μου

Μαρία, 28/8/2014