Άποψη του Αντώνη Αντωνίου / offsite.com.cy
Οι μεγάλες επιτυχίες που καταγράφει ο Αποελ την τελευταία δεκαετία σε σύγκριση με την κατηφόρα της αιώνιου του αντιπάλου ΟΜΟΝΟΙΑΣ, δεν μπορεί να βασίζονται σε συμπτώσεις και παιχνίδια της τύχης. Ασφαλέστατα και υπάρχει μακρά εξήγηση με πολλούς παράγοντες που συνέβαλαν για να αλλάξουν οι ισορροπίες στο κυπριακό ποδόσφαιρο. Ένας από τους πιο βασικούς λόγους, κατά την άποψη του συγγραφέα αυτού του άρθρου, είναι και η σύγκριση των πιο κάτω διαφορετικών νοοτροπιών και φιλοσοφιών, των διοικήσεων των δύο ομάδων.
Αρχίζοντας τη σύγκρισή, από την ομάδα του Αποελ, όπου στον πρόσφατο εκτός έδρας ευρωπαϊκό αγώνα που έδωσε κόντρα στην τοπική ομάδα της Βαρντάρ έτυχε επιεικώς «άκομψης» υποδοχής, τόσο από τον κόσμο της ομάδας όσο και από τους υπεύθυνους του Σταδίου. Με αποκορύφωμα το επεισόδιο που εκτυλίχθηκε στις κερκίδες του σταδίου, κατά το οποίο Σκοπιανοί επιχείρησαν να αρπάξουν από την κερκίδα της κυπριακής ομάδας, ελληνική και σέρβικη σημαία. Ποιος όμως είδε τον Πρόεδρο του Αποελ, Πρόδρομο Πετρίδη και δεν το φοβήθηκε; Ενδεικτικές οι φωτογραφίες που ακολουθούν:
Μετά το τέλους του αγώνα ο κ. Πετρίδης δήλωσε για το συμβάν τα εξής: «Ο κόσμος και οι υπεύθυνοι του γηπέδου ήταν προκλητικότατοι. Είχαμε συζήτηση με τον υπεύθυνο της ΟΥΕΦΑ και δεν υπήρχε θέμα με την ελληνική, δεν ήταν απαγορευτικό. Το θέμα ήταν με τη σέρβικη σημασία, όπου μας ζητήθηκε να αφαιρεθεί. Ούτε διακριτικά δεν πήγαν να πάρουν τη σέρβικη, ενώ κατέβασαν και την ελληνική σημαία και για αυτό αντιδράσαμε με τον τρόπο που είδατε. Άλλωστε, Έλληνες είμαστε».
Εξάλλου, ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Φιλάθλων Αποελ με ανακοίνωση του αναφέρει μεταξύ άλλων τα ακόλουθα: «Το Διοικητικό Συμβούλιο του νέου ενωτικού Παν.Συ.Φι. Αποελ θα ήθελε να ευχαριστήσει τον πρόεδρο του ποδοσφαιρικού Αποελ Πρόδρομο Πετρίδη και τον πρώην πρόεδρο του Σωματείου Αποελ Χριστόφορο Ποταμίτη για την λεβέντικη πατριωτική και οπαδική τους συμπεριφορα στα σκόπια όπου έγιναν σαν ένας από εμάς παλεύοντας σώμα με σώμα με τους ιερόσυλους σφετεριστές της Ελληνικής ιστορίας σκοπιανούς, οι οποίοι προσπάθησαν να αφαιρέσουν από την κερκίδα μας το ιερότερο μας σύμβολο, την Ελληνική Σημαία. Τέτοιες ενέργειες μας γεμίζουν με περηφάνεια και ισχυροποιούν στο μέγιστο την ενότητα μεταξύ Διοίκησης και κόσμου του Αποελ».
Περνάμε τώρα στην Ομονοιάτικη περίπτωση. Είμαι σε θέση να γνωρίζω για παρόμοιο περιστατικό, που συνέβη στον πρώτο φετινό εκτός έδρας ευρωπαϊκό αγώνα που έδωσε η ομάδα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, κόντρα στη Δυναμό Μπατούμι, ομάδα της Γεωργίας. Σύμφωνα με ασφαλείς μου πληροφορίες που δεν χωρούν αμφισβήτησης – καθώς προέρχονται από άτομα που έδωσαν το παρών τους – για μεγάλο χρονικό διάστημα γεωργιανοί οπαδοί επιχειρούσαν να «κλέψουν» πράσινο πανί που έβαλαν στο μάτι. Όπως ήταν φυσικό επακόλουθο οπαδοί της ΟΜΟΝΟΙΑΣ που έκαναν το δύσκολο ταξίδι υπερασπίστηκαν το πανό τους, ενώ προκλήθηκε μικρή σύρραξη και επεισόδιο.
Ποια ήταν λοιπόν η αντίδραση του ΔΣ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ; Συγκεκριμένος κύριος της Διοίκησης Σεραφείμ ( δεν γνωρίζουμε αν λειτουργούσε με δική του πρωτοβουλία ή με εντολές άλλων) πλησίασε τους οπαδούς της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, προστάζοντας τους – άκουσον άκουσον – να ηρεμήσουν, καθώς σε αντίθετη περίπτωση οι υπεύθυνοι ασφαλείας του γηπέδου θα αναγκαστούν να επιβάλουν την αποχώρησή τους από το γήπεδο…!
Δεν θα κάνω τον κόπο να αναλύσω τη διαφορά των δύο άκρως διαφορετικών φιλοσοφιών. Θα αφήσω τα συμπεράσματα και τα σχόλια για εσάς. Απλά είμαι υπόχρεος να συμπληρώσω ακόμα μία προσωπική μου άποψη, ότι το όλο συμβάν, δεν αποτελεί μια κακή παρένθεση στην νοοτροπία του ΔΣ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, αλλά αντιθέτως πρόκειται για τη «γραμμή » που ακολουθεί για δεκαετίες.
