Διαβάστε την άποψη του Αντώνη Πολυδώρου, δημοσιογράφου της εφημερίδας “Πολίτης” για τα πράγματα που έχουν ξεφύγει στο Αποέλ με το θέμα των προσφύγων:
«Δεν χρειαζόταν εκείνο το πανό στην κερκίδα του Αποέλ που προέτρεπε τους πρόσφυγες να πάνε σπίτι τους ούτε η τελευταία ανακοίνωση του Παν.Συ.Φι. για να αντιληφθεί κανείς ότι στην ομάδα έχουν παρεισφρήσει φασιστικά στοιχεία. Οι κέλτικοι σταυροί ή, ακόμα περισσότερο, εκείνο το «εκ φύσεως ανώτεροι» που κοσμεί κάθε τους ανακοίνωση τα τελευταία χρόνια -χωρίς κανείς εντός ομάδας να ενοχλείται- δεν άφηναν και πολύ χώρο για ερμηνείες. Αυτή η (ψευδ)αίσθηση υπεροχής έναντι των υπολοίπων είναι άλλωστε κύριο γνώρισμα φασιστικών αντιλήψεων.
Απλά εκείνη η εμετική ανακοίνωση, πέραν την επιβεβαίωσης της τεράστιας υποκρισίας όλων αυτών που σοκαρίστηκαν, ήρθε να αφήσει εκτεθειμένους όσους για μία ακόμα φορά έσπευσαν, μετά την εμφάνιση του πανό, να πείσουν ότι πρόκειται για πολύ λίγους που δεν εκφράζουν τον Αποέλ. Και να αναδείξει τις τεράστιες ευθύνες και του τελευταίου ανθρώπου που ανέλαβε τις τύχες της ομάδας τα τελευταία 20 χρόνια.
Οι εκ φύσεως ανώτεροι αποκάλυψαν μια νέα συνωμοσία σε βάρος της ελληνικότητας. Δεν έπεσαν στην παγίδα αυτών που προσπαθούν να δώσουν στάτους πρόσφυγα σε όσους δεν το δικαιούνται. Ξέρουν πως πρόσφυγες είναι μόνο οι δικοί μας. Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους «νεοευρωπαίους», «νεοκουλτουράδες», κατάλαβαν πως αυτά που γίνονται στη Συρία αποτελούν μέρος ενός οργανωμένου σχεδίου με απώτερο στόχο «να εξαλείψουν ό,τι χριστιανικό, ελληνικό και ευρωπαϊκό υπάρχει». Και αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Καλώντας παράλληλα όλους «να ξυπνήσουν από τον ύπνο του δικαίου και να δουν κατάματα την αλήθεια».
Πιο ενοχλητική όμως ήταν η αντίδραση του επίσημου Αποέλ. Της εταιρείας. Αφού το σωματείο ούτε μία ανακοίνωση δεν θεώρησε αναγκαίο να εκδώσει, επιβεβαιώνοντας ότι συνεχίζει, στη μετά Ποταμίτη εποχή, όπως επί Ποταμίτη. Το οποίο επέλεξε να ξεφορτωθεί ευθύνες και να κρατήσει αποστάσεις από μια ξεκάθαρη καταδίκη. Μένοντας και πάλι εκτεθειμένο. Διότι η απάντηση όταν οι οπαδοί σου κατηγορούνται για ρατσισμό δεν μπορεί να είναι ότι έχεις πληρώσει 3 εκατομμύρια σε πρόστιμα και ότι έχεις κάνει πολλά. Όταν δηλώνεις ότι έχεις πληρώσει εκατομμύρια σε πρόστιμα οφείλεις να απαντήσεις στους υπόλοιπους φιλάθλους τι έκανες για να μην πληρώνουν τις φασιστικές νοοτροπίες μιας μερίδας φίλων σου. Όταν λες πως δεν εκφράζουν τον Αποέλ, οφείλεις να πεις και τι έπραξες για να απαλλαγείς από αυτούς.
Αυτές οι συμπεριφορές δεν έγιναν απλά. Κτίστηκαν σε κάθε δήλωση που τις δικαιολογούσε. Κάθε ενέργεια που τις ηρωοποιούσε. Στην επιλογή της σημερινής διοίκησης να ενδώσει στις απαιτήσεις των ίδιων οπαδών ακυρώνοντας μεταγραφή ποδοσφαιριστή επειδή είχε μεσοφέγγαρο στο μπράτσο. Στην κίνησή της να επικροτήσει εκείνο το κορέο (με την Κύπρο στην ελληνική σημαία) που στοίχισε στην ομάδα πρόστιμο χιλιάδων και έστειλε το μήνυμα ότι η νομιμότητα είναι θέμα επιλογής. Στην απόφαση του Φοίβου Ερωτοκρίτου να τοποθετήσει ως υπεύθυνο επικοινωνίας έναν άνθρωπο που λάτρευε την προσοχή και τον λαϊκισμό (Χατζηλιασή), θεωρώντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να ελέγξει καλύτερα τη συγκεκριμένη ομάδα. Ο οποίος μετά από επίθεση οπαδών με μολότοφ σε αυτοκίνητο οπαδών άλλης ομάδας, επέλεγε αντί καταδίκης να μεγαλώσει το εγώ τους, επαναλαμβάνοντας το γνωστό σύνθημα «τα όνειρά τους η ιστορία μας». Στην επιλογή όλων να αγνοήσουν τους κέλτικους σταυρούς, ενόσω η ομάδα δεν τιμωρείτο.
Όσες ενέργειες κι αν διαφημίζει η διοίκηση, όσες παρεμβάσεις κι αν κάνει ο Χαράλαμπος Προύντζος, δεν μπορούν να κρύψουν την ξεκάθαρη πραγματικότητα: Πως είναι με την ανοχή, πολλές φορές και ενθάρρυνση, των εκάστοτε διοικήσεων που άνθρωποι με αυτή την ιδεολογία έγιναν παντοδύναμοι εντός ομάδας. Με αντιδράσεις -όπως τη σημερινή- που εδραιώθηκαν ως κράτος εν κράτει. Αυτοί οι οπαδοί είναι στην ουσία δικό τους δημιούργημα.
Στον Αποέλ καλά κάνουν να ακούσουν τι λέει ο Παν.Συ.Φι.: Να ξυπνήσουν από τον ύπνο του δικαίου και να δουν κατάματα την αλήθεια. Δεν είναι μια μικρή μερίδα οπαδών μας που σκέφτονται έτσι. Και, είτε αρέσει είτε όχι, εκφράζουν τον Αποέλ. Το ίδιο θα πρέπει να κάνουν πολιτική ηγεσία και κοινωνία. Διότι αυτοί οι εκ φύσεως ανώτεροι δεν περιορίζονται στον Αποέλ. Εκφράζουν στον υπερθετικό βαθμό τις σιωπηρές εκείνες ιδεοληψίες, νοοτροπίες και συμπεριφορές με τις οποίες μεγάλωσε ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Που δεν επιθυμεί στη χώρα του μουσουλμάνους. Που καθετί διαφορετικό και αλλότριο προς τις επιλογές του δεν το ανέχεται.
Τέτοια πανό-ανακοινώσεις, και κυρίως οι αντιδράσεις που τα ακολουθούν, δημιουργούν την αίσθηση του αναπόφευκτου. Τα μηνύματα είναι εκεί και δεν χωρούν διαφορετικές ερμηνείες. Ο φασισμός είναι ήδη Αποέλ. Όσο κάνουμε πως δεν αντιλαμβανόμαστε, το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να καταστήσουμε τον Αποέλ μικρόκοσμο της αυριανής κοινωνίας».
