Ώστε τους έχεις εμπιστοσύνη κύριε μεγαλομέτοχε της Εταιρίας Αποέλ και Πρόεδρε της ΚΟΠ Κωστάκη Κουτσοκούμνη. Την πρώτη φορά τους είπες τα “κάλαντα” στολίζοντας τους κανονικά και προχθές, ως να μή συνέβη το παραμικρό, άνοιξες τα φτερά σου και τους αγκάλιασες σαν χρυσά αγγελάκια.
Θα μας τρελλάνει ο άνθρωπος ρε παιδιά. Διαλέγετε και παίρνετε. Τη μία έτσι, την άλλη γιουβέτσι, τα “εγκλήματα” όμως βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Παρακολουθούσα προχθές το ντέρμπι στο Τσίρειο και κόντεψα να τρελλαθώ απο τις υποδείξεις εκείνου του τύπου με το σημαιάκι στο χέρι.
Καλημέρας, καληνύκτας, καλησπέρας, μεσάνυκτας, κάπως έτσι ήταν το όνομα του αλλά, δεν θα κολλήσουμε στο όνομα τώρα. Κρατάμε την ουσία η οποία βγήκε ξεκάθαρη στο γήπεδο από τον συγκεκριμένο βοηθό. Μέσα σε ένα μισάωρο χρειάστηκε να σηκώσει τη σημαία σε τέσσερις περιπτώσεις και ήταν και στις τέσσερις λάθος υπόδειξη. Στις πρώτες τρεις σταμάτησε την Ομόνοια με λάθος υποδείξεις οφσάιντ και στην τέταρτη που ήταν σε θέση οφσάιντ ο Σκέμπρι το σημαιάκι έμεινε κατεβασμένο.
Τί να υποθέσω κύριε μεγαλομέτοχε και Πρόεδρε της ΚΟΠ; Πράγματι ο συγκεκριμένος βοηθός κοιμόταν τον ύπνο τον βαθύ στο ντέρμπι και ονειρευόταν την απόλυτη εμπιστοσύνη που δείξατε εσείς στο σώμα των διαιτητών, ή μήπως, εγώ ο αδαής που τον παρακολουθούσα έπρεπε να σπάσω την τηλεόραση γιατί προσπαθούσε να κάνει το άσπρο μαύρο με τις υποδείξεις του και ουσιαστικά αλλοίωνε την εικόνα του ντέρμπι;
Υπάρχουν συγκεκριμένοι διαιτητές και βοηθοί που αποδεδειγμένα και κατ’ εξακολούθηση, διαπράττουν χοντρά σφάλματα με αποτέλεσμα να αλλοιώνονται αποτελέσματα. Αυτούς τους ανθρώπους γιατί δεν τους “ξηλώνετε”, γιατί δεν τους στέλλετε σπίτι τους αφού εκθέτουν ανεπανόρθωτα και την Ομοσπονδία και το ίδιο το ποδόσφαιρο; Τί άλλο δηλαδή πρέπει να κάνουν για να τους πείτε, κύριοι, είστε ανίκανοι,
αφήστε το ποδόσφαιρο στην ησυχία του, αφήστε τον κόσμο ήρεμο να πηγαίνει στο γήπεδο κι εσείς ασχοληθείτε με κάτι άλλο;
Δηλαδή ένας βαθιά νυκτωμένος μπορεί να κάνει ότι θέλει, η κεφαλή της Ομοσπονδίας απλά εκφράζει την εμπιστοσύνη της προς το σώμα των διαιτητών κι εμείς όλοι “τρώμε”
όλο αυτό το παραμύθι και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς … χειρότερα.
Καληνύκτα σας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΡΑΣ
