Ο κόσμος είναι από το Σάββατο στεναχωρημένος για το αποτέλεσμα και την εμφάνιση, η αναταραχή είναι γενικότερη στις τάξεις της ομάδας κι όμως είναι κι αυτός, ένας εκ των πρωταγωνιστών, που δείχνει να μην του καίγεται καρφί.
Η έγνοια του την επομένη, ήταν η έξοδος σε παραλιακό κλαμπ, για να λικνίστεί στο ρυθμό της μουσικής, να ρουφήξει τον ναργιλέ του, μάλλον να πιει και τα ποτάκια του.
Κι όλα αυτά μπροστά στον κόσμο, χωρίς να αντιλαμβάνεται πως η στάση αυτή είναι προσβλητική για την ίδια την ομάδα, την οποία εκθέτει, αλλά και για τον ίδιο.
Εδώ τίθεται θέμα πειθαρχίας αλλά και αίσθησης της πραγματικότητας. Κάποιοι ούτε που βρίσκονται καταλαβαίνουν, ούτε τι σημαίνει για τον κόσμο αυτή η ομάδα. Έστω κι αν ο συγκεκριμένος είναι από την παλιά φρουρά και θα έπρεπε να την είχε στο πετσί του και να την πονά.
