Το πράγμα εν φως φανάρι!
Σε τούτο το OmonoiaNews δεν έχουν προβλήματα. Μάλλον πλήττουν. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς η πρόταση συνεργασίας που μου έκαναν. Γουστάρουν να ανοίξουν ιστορίες πάνω στο κεφάλι τους!
Πάντως οφείλω να ομολογήσω πως όταν με έπιασε ο αρχισυντάκτης τους να μου προτείνει συνεργασία είχα τα κάπως αλλιώς στο μυαλό μου. Ήξερα πως το site είχε αλλάξει ιδιοκτήτη και πως πέρασε στα χέρια ενός σοβαρού συγκροτήματος ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης. Κάτι σαν την ΟΜΟΝΟΙΑ έναν πράμα. Έγιναν εταιρεία!! Ο παρέας ο αρχισυντάκτης έκαμε και το μεγάλο λάθος. Είπε μου πως ο μεγαλομάστρος επιθυμεί πολύ την συνεργασία μας.
Ώστε θέλει το πολλά α; Επιτέλους! Δαμέ είμαστε. Μια ζωή με τούτη την ομάδα διούμεν. Μια ζωή λαχεία τζιαι εισφορές. Ήρτεν η ώρα μας. Οι σκάουτερς ανακάλυψαν μας πάνω στην ώρα. Τώρα που ανέλαβαν οι ππαραλλίες.
Η πρώτη μου σκέψη ήταν να τους πω ότι έχω μάνατζερ και να διαπραγματευτούν μαζί του. Την σκέψη μου διέκοψαν 2 βοσκοί που εμαλλώναν για κουέλλες. Το ότι ο Christopher Philip Morris εφάτσαρε μου ο σοβαρός σε τούτη την παρέα έκαμε με να εγκαταλείψω την ιδέα περί μάνατζερ. Μάνατζερ τζιαι πελλάρες. Εν να πάω να του ζητήσω €3000 το μήνα, εν να μου πει €2000 και θα κλείσουμε στις €2500. 120 Χιλιάρικα ένεν άσχημα λεφτά.
Τι εν εκαταλάβατε κοπέλια; Ααα για να εξηγούμαστε. Εγώ πρότυπο όσο αφορά τα συμβόλαια έχω τον Πατσατζόγλου. Συμβόλαιο για μένα ένα πράγμα σημαίνει. Τετραετές κλειστό!
Τωρά που είπα Πατσατζόγλου θυμήθηκα πως στο ΟΜΟΝΟΙΑ – Απολλων είδα έναν που φορούσε την φανέλα του. Ρε δικέ μου; Άμα έρχεσαι σε ματς της ΟΜΟΝΟΙΑΣ με φανέλα «ΠΑΤΣΑ» εν σαν να πηγαίνεις σε πορεία ειρήνης με Αμερικάνικη σημαία. Κόψε το τζιαι ένεν αστείο. Οι μισοί πας την κερκίδα εν με τα ψυχολογικά.
Πίσω στο θέμα μας. Που λέτε 120 Χιλιάρικα για να μας διαβάζουν μια τετραετία τζιαι να ποσκολιούνται στα Facebook ο Σπύρος που τον Ψευτάν, η Χαρούλα που την Αθηαίνου, ο Πατσαλίδης με τες ττενεκκοιδέες και ο άλλος ο Μάριος ο ειδικός μεταγραφολόγος ένεν άσχημα λεφτά. Με τσαππίσαμε, με ποτίσαμε.
Εάν νομίζετε πως έπιασα εγώ τηλ να τους γυρέψω λανθάνεστε. Σιγά μην δείξω πως καίγομαι. Τις μεγάλες παικτούρες γυρεύουν τες. Πόσο μάλλον τις μεγάλες πεννούρες!
Ετσίμπησε το μωρό ο αρχισυντάκτης. Έχουμε κλήση.
– Φίλε το σκέφτηκες;
– Φίλε θεωρώ πως έχω καταλήξει με τις απαιτήσεις μου οι οποίες σύμφωνα με το επίπεδο της πέννας μου είναι λογικές.
– Ρε φίλε τι εννοείς;
– Φίλε μην ανησυχείς. Πες στο μεγάλο αφεντικό πως είμαι έτοιμος να συναντηθούμε . Αυτό που με απασχολεί είναι η έκταση του συμβολαίου όμως πιστεύω θα τα βρούμε. (Τώρα μεν κάτσω να συζητώ με τον Λάρκου του OmonoiaNews. Θέλετε παικτούρα; Φέρτε τον “Αμερικάνο” σας να τα πούμε).
Ομολογώ πως η απάντηση του αιφνιδίασε με . Βασικά έπιννα φραπέ και πνίγηκα.
– Ρε φίλε τι απαιτήσεις και συμβόλαια λέεις? Δεν έχει λεφτά. Άπλα θα γράφεις για την φάση σου. Άρκεψε οπότε θέλεις. Αν πιάσεις και λίγα κλίκς ο μάστρος θα το εκτιμήσει. Ίσως σε πάρει για κανένα σουβλάκι.
Σουβλάκι; Σουβλάκι ρε; Ρε καταρχάς για να πάει πλάσμα για σουβλάκι με τον μάστρο σου και να νοιώθει ότι θα προλάβει να τσιμπήσει, η φουκού πρέπει να ανάψει έξω που το νέο εργοστάσιο κρεάτων του Κούντουρου (πέρκι το δει να μας δώσει διαφήμιση). Να έχει τόνους κρέατος να μείνει σίγουρα και για μας.
Να κάμνω την φάση μου λαλεί ο άνθρωπος. Ρε φίλε μου ο Πογιατζιής ρε που η μάππα του εν ίσια με του Άνχελ Γκόμεθ κάμνει φάσεις τζιαι πληρώνετε 30 χρόνια ρε. Τζιαι μεις οι καθηγητές της μάππας εν να κάνουμε την φάση μας μούχτιν; Πάλε μούχτιν ρε; Άτε παραίτατε μας. Σιγά μην δεκτώ!
Και όπως καταλάβατε δέχτηκα αγαπητοί αναγνώστες. Τώρα γιατί γελάτε; Παραδεχτείτε το ρε αρφούθκια. Και σεις στην θέση μου θα είχατε δεχτεί. Αφού και σεις άρρωστοι είστε. Ένεν με τούτη την αγαπούλα που ασχολείστε όλη μέρα; Η μήπως εσείς πληρώνεστε; Έτο εν η πελλάρα μας. Για αυτή ζούμε και αναπνέουμε.
Μείνετε συντονισμένοι λοιπόν. Γιατί μαζί θα πούμε πολλά. Και μην γελιέστε από τα πιο πάνω.θα μιλήσουμε σοβαρά. Θα πούμε απόψεις, θα σχολιάσουμε ,θα κριτικάρουμε.
Πάντα όμως με μοναδικό γνώμονα το να συνεισφέρουμε στο γιγάντωμα της βασίλισσας.
Με αγάπη,
Ο Πιστός Ακόλουθος.
