Tο χθεσινό φιλικό προσφερόταν λόγω της διαφοράς δυναμικότητας και ο Λάρκου δοκίμασε κάποια πράγματα. Παρότι δεν είδαμε 4-4-2, είδαμε προσπάθεια να γεμίσει η περιοχή, κάτι που είχε λείψει έως τώρα από την ΟΜΟΝΟΙΑ. Η συνύπαρξη των Σκέμπρι-Φρέντι, Φρέντι-Άλβες, στην εντεκάδα έκανε την ΟΜΟΝΟΙΑ πιο επικίνδυνη.
Για να επιτευχθεί αυτή η συνύπαρξη, ο Φρέντι Ντο Σάντος πέρασε μεγάλο μέρος του αγώνα στο φτερό. Όσο στο γήπεδο ήταν ο Σκέμπρι, ο Αγκολέζος άλλαζε θέσεις συνεχώς με το Μαλτέζο. Από τη στιγμή όμως που πάτησε χορτάρι ο Αντρέ Άλβες, ο Φρέντι έπαιζε αποκλειστικά στα άκρα. Το χθεσινό παιχνίδι δεν ήταν το καλύτερο κριτήριο, αλλά ο Φρέντι ανταποκρίθηκε πολύ καλά, δημιούργησε αρκετούς κινδύνους, ενώ πατούσε συχνά περιοχή.
Από κει και πέρα, το άλλο στοιχείο που είδαμε, ήταν ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ προσπαθούσε να παίξει αρκετά από τον άξονα, προφανώς μετά από οδηγίες του προπονητή. Ειδικά από τη στιγμή που στο γήπεδο μπήκαν οι Σοάρες, Ασσίς και Λεάντρο, η ΟΜΟΝΟΙΑ έπαιξε αρκετά από τον άξονα και ήταν πιο επικίνδυνη. Στην περσινή χρονιά, οι πράσινοι εκδήλωναν επιθέσεις σχεδόν αποκλειστικά από τα άκρα, κάτι που την έκανε κάποιες φορές προβλεπτή. Αν καταφέρει να προσθέσει το κάθετο παιχνίδι στο ρεπερτόριο της, οπωσδήποτε ανεβαίνει επίπεδο.
Θα τονίσουμε για άλλη μια φορά, ότι το φιλικό προσφερόταν. Το θέμα είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ να παίζει παιχνίδι επιβολής και επιθετικά, και στα επίσημα παιχνίδια. Ειδικά κόντρα σε μικρές ομάδες, από τη στιγμή που στο ρόστερ είναι πλέον και ο Σκέμπρι, υπάρχει η δυνατότητα και πρέπει να βάζουμε αρκετό κόσμο στο κουτι.
