Είναι παραδεκτό ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν έχει πιάσει ακόμα τα επίπεδα απόδοσης που αξίζουν στο όνομα της. Παρότι με την ΑΕΚ, είχε τα καλά της διαστήματα, θα ήταν εγκληματικό αν σαν ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ αποδεχόμασταν την γενική μετριότητα και δεν “πιέζαμε” προς τη βελτίωση. Την ίδια στιγμή όμως, θα ήμασταν άδικοι αν δεν λέγαμε πως οι πράσινοι ήταν καλύτεροι και από τους 2 αντιπάλους κόντρα στους οποίους έχασαν βαθμούς.
Τόσο κόντρα στην Άχνα όσο και κόντρα στην ΑΕΚ, η ΟΜΟΝΟΙΑ απειλήθηκε ελάχιστα και έχασε βαθμούς λόγω ατομικών λαθών, είτε αυτά είναι εύκολες χαμένες ευκαιρίες, είτε είναι λάθη του τερματοφύλακα. Η Άχνα μετρούσε ένα μόλις σουτ στο τέρμα πριν εκείνο το φάουλ καταλήξει στο βάθος της εστίας του Λεόνι, ενώ η ΑΕΚ, μέχρι το 60 αναρωτιόταν απλά πότε θα δεχθεί τέρμα. Ακόμα και όταν ξεθάρρεψε και βγήκε μπροστά, απείλησε ελάχιστα, αντίθετα οι πράσινοι έχαναν τη μια ευκαιρία μετά την άλλη. Τουλάχιστον άλλοι 4 βαθμοί, θα έπρεπε βάση της εικόνας του αγώνα να ήταν στο σακούλι της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
Τονίζουμε για άλλη μια φορά, πως απαγορεύεται να συμβιβαστούμε με το “είμασταν άτυχοι” ή το “παίξαμε καλά”. ΟΜΟΝΟΙΑ μας λένε και οποιοδήποτε αποτέλεσμα πέραν της νίκης, για οποιονδήποτε λόγο, είναι αποτυχία. Αυτό που θέλουμε να τονίσουμε είναι ότι η ομάδα μπορεί να παίξει καλύτερα, μπορεί να πάρει περισσότερους πόντους, μπορεί μετά το πέρας των 3 ντέρμπι να ορίζει η ίδια τη μοίρα της. Θέλει φυσικά δουλειά, χαρακτήρα και συγκέντρωση για να γίνει κάτι τέτοιο…
