H ΟΜΟΝΟΙΑ κέρδισε χθες τελικά, αποδίδοντας μάλιστα και σπουδαίο ποδόσφαιρο στο δεύτερο ημίχρονο. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως είναι υπεράνω κριτικής, ούτε πως είναι ντροπή να λέμε και τις αδυναμίες μας. Άλλωστε χθες έγιναν λάθη που θα μπορούσαν να στοιχίσουν, όπως την απαράδεκτη ολιγωρία του Σάβο που έβγαλε τετ α τετ επιθετικό του αντιπάλου. Ένα παράδειγμα φέρνουμε φυσικά, το πρόβλημα δεν είναι ενός ατόμου.
Γενικότερα είναι στιγμές που πέραν του Σπούγκιν και του Λεβίτα, η άμυνα δεν δείχνει να πατάει καλά. Κάποιες φορές παρατηρείται ασυνεννοησία, άλλες έλλειψη συγκέντρωσης. Στο τέλος της ημέρας, η άμυνα δεν βγάζει την ηρεμία που πρέπει και αυτό επηρεάζει, εκνευρίζει αν θέλετε όλη την ομάδα. Όταν ο αντίπαλος αμύνεται μαζικά, φυσιολογικό είναι τα κεντρικά μπακ να πρέπει να ανεβάσουν την ομάδα και χωρίς την κατάλληλη ηρεμία αυτό δεν γίνεται.
Ασφαλώς δεν πρόκειται να κάνουμε υποδείξεις στον προπονητή για τους τρόπους που θα διορθώσει αυτό το δεδομένο, πολύ απλά γιατί αυτός ξέρει πολύ καλύτερα. Δεν γνωρίζουμε αν το πρόβλημα διορθώνεται με απλές συστάσεις, ή αλλαγή προσώπων. Πρέπει όμως κάτι να γίνει, γιατί η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν έχει την πολυτέλεια λαθών.
