Δεν την φτάνουν τα όποια αγωνιστικά προβλήματα την ΟΜΟΝΟΙΑ, φέτος πληρώνει και όλα της τα λάθη. Πραγματικά δεν μπορούμε να θυμηθούμε ατομικό λάθος, ή κακό ομαδικό διάστημα που να μην πληρώθηκε. Το αποτέλεσμα είναι, ενώ κάναμε την ΑΕΚ και το Αποέλ να φαίνονται ομαδούλες, ενώ παίξαμε καλύτερα από Ανόρθωση και ΑΕΛ, να τους τρέχουμε όλους από πίσω και μάλιστα από αποστάσεις πολύ δύσκολο να καλυφθούν.
Το χθεσινό ατομικό λάθος του Άλβες αλλά και το πολύ κακό 5λεπτο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ γενικά, ευτυχώς το πληρώσαμε μόνο με ένα γκολ και όχι με βαθμούς. Ήταν πάντως αρκετό για να μας προβληματίσει, αλλά και για να στιγματίσει την κατά τα άλλα πολύ καλή εμφάνιση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, για 75 λεπτά. Οι πράσινοι είχαν ρυθμό, συντριπτική κατοχή της μπάλας, έκαναν δεκάδες φάσεις, πέτυχαν γκολ. Ο κόσμος όμως έφυγε από το γήπεδο σκεπτικός χάρη σε ένα πεντάλεπτο, κατά το οποίο η ΟΜΟΝΟΙΑ αδίκησε τον εαυτό της.
Αυτό που πρέπει να γίνει προφανώς και το γράφουμε ξανά και ξανά, είναι να περιοριστούν καταρχάς τα ατομικά λάθη. Αυτά παρατηρήθηκαν από διάφορους ποδοσφαιριστές, χρειάζεται συνεχής συγκέντρωση. Από κει και πέρα, θωρούμε πως η κακή ομαδική απόδοση για ένα 5λεπτο-10λεπτο, ήταν απόρροια και της ψυχολογικής κατάστασης στην οποία είναι η ομάδα. Αγχώθηκαν οι παίκτες μας μετά το δεύτερο γκολ της Πάφου, ήταν κάτι που φώναζε.
Κάτι που πρέπει να τονιστεί πάντως, είναι ότι η μίνι κατάρρευση της ομάδας, παρουσιάστηκε αμέσως μετά την έξοδο του Λεάντρο από το παιχνίδι. Ο Σαβέφσκι στο 3-0 θεώρησε πως μπορεί να του δώσει ανάσες και πολύ καλά έκανε, οι επιπτώσεις όμως ήταν εμφανείς. Παικταράς ο Λέο, το είπαμε πάρα πολλές φορές, δεν μπορεί όμως ολόκληρη η ομάδα να επηρεάζεται τόσο από την έξοδο ενός παίκτη.
