Η νίκη ήρθε, η ΟΜΟΝΟΙΑ ησύχασε κάπως, έχει όμως δουλειά να κάνει, κι άλλες νίκες να κολλήσει στην χθεσινή γιατί όπως λέει και ο προπονητής Σαβέφσκι:”το επόμενο παιχνίδι είναι πάντα το πιο δύσκολο και το πιο σημαντικό”. Αυτή τη φορά πάντως, ενδεχομένος να είναι πράγματι το πιο σημαντικό.
Και όχι τόσο γιατί θα κρίνει την τελική βαθμολογική θέση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, υπάρχει ακόμα δρόμος. Αλλά γιατί πολύ πιθανόν να καθορίσει τις προσδοκίες που θα έχει ο κόσμος από την ομάδα του, ενώ θα επαναπροσδιορίσει τις πιθανότητες να επιτευχθεί ο καταρχήν στόχος της τετράδας και ο μακρινός, της διεκδίκησης του πρωταθλήματος. Ο Απόλλωνας, είναι ίσως η πιο φορμαρισμένη ομάδα στο πρωτάθλημα και ταυτόχρονα, ένας από τους πιο σημαντικούς ανταγωνιστές για τη τετράδα. Όπως και να το κάνουμε, είναι σοβαρές εξετάσεις για την ΟΜΟΝΟΙΑ.
Για να τα καταφέρει πάντως να κερδίσει μες τη Λεμεσό η ΟΜΟΝΟΙΑ, θα χρειαστεί να κρατήσει κάποια στοιχεία του χθεσινού παιχνιδιού της, αλλά και να αποβάλει κάποια άλλα. Η κυκλοφορία για παράδειγμα αρέσει, βοηθάει. Το ίδιο και το γεγονός πως δημιουργούμε φάσεις. Απαγορεύεται όμως να τις πετάμε στον κάλαθο των σκουπιδιών ενώ είναι ξεκάθαρες. Όπως επίσης απαγορεύονται τα συνεχή ατομικά λάθη, ειδικά στην άμυνα, που πλέον είναι επαναλαμβανόμενα, άρα δεν μπορούμε να τα θεωρούμε συγκυριακά. Το θετικό πάντως, είναι πως σε μια άμυνα που πέραν του Σπούγκιν, δεν έχει σταθερότητα, ο Λεβίτα μοιάζει παιχνίδι με παιχνίδι καλύτερος, με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
