Οι 4 συνεχόμενες νίκες, έφεραν ξανά την αισιοδοξία και την αυτοπεποίθηση. Από την αρχή της χρονιάς περιμέναμε αυτό το ξέσπασμα, αυτό το σερί. Οπωσδήποτε χρειάζεται συνέχεια, ακόμα δεν έχουμε καταφέρει τίποτα, ούτε καν την επίτευξη του καταρχήν στόχου της τετράδας δεν πετύχαμε ακόμα. Πλέον όμως, από το δεύτερο μέχρι τον πέμπτο, μας νιώθουν…
Και όταν οι άλλοι νιώθουν την ΟΜΟΝΟΙΑ, να είστε σίγουροι ότι την φοβούνται κιόλας. Όσο άσχημη κι αν ήταν η ΟΜΟΝΟΙΑ σε κάποια στιγμή (που δεν ήταν καν τόσο άσχημη, έχασε πάρα πολλούς βαθμούς άδικα), εξακολουθεί να ονομάζεται ΟΜΟΝΟΙΑ. Και όταν κερδίζει, υπενθυμίζει σε όλους τους υπόλοιπους πως όποιος δεν τη σέβεται, στο τέλος θα την φοβηθεί!
Η μείωση της απόστασης από τον δεύτερο δεν ήρθε χθες, αν και ήταν πολύ κοντά. Η απόδοση του αιώνιου όμως, μας θύμισε για άλλη μια φορά, πως καμιά ομάδα πέραν ίσως της Ανόρθωσης, δεν μπορεί να ισχυριστεί πως είναι καλύτερη μας. Σήμερα παίζουν ΑΕΛ, ΑΕΚ και Απόλλωνας γνωρίζοντας πως η ΟΜΟΝΟΙΑ ήδη κέρδισε. Δεν ξέρουμε αν στο τέλος χάσουν βαθμούς, το σίγουρο είναι πως όσο οι πράσινοι είναι συγκεντρωμένοι στα δικά τους παιχνίδια και κερδίζουν, η διαφορά θα μειώνεται. Η χρονιά έχει πολύ δρόμο ακόμα…
