Ο Γεννάρης πλησιάζει και σε αντίθεση με προηγούμενα χρόνια, δεν ακούγεται για την ΟΜΟΝΟΙΑ ούτε ο Ρομπέρτο Κάρλος, ούτε κάποιο άλλο μεγάλο όνομα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Η οικονομική πραγματικότητα δεν μας κτύπησε απλά τη πόρτα, αλλά έχει περάσει και στο σπίτι μας και η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι υποχρεωμένη να έχει ρεαλιστικές βλέψεις.
Πρώτος στόχος λοιπόν το οικονομικό νυκοκύρεμα. Προτεραιότητα το δάνειο και στη συνέχεια ξεκάθαρο το δόγμα: για να έρθει κάποιος, πρέπει να φύγει ένα μεγάλο συμβόλαιο. Δόξα το Θεό έχουμε αρκετά τέτοια, ας είναι καλά τα εγκλήματα του όχι και τόσο μακρινού παρελθόντος. Γίνονται προσπάθειες για κάποια από αυτά και από κει και πέρα, στην ουσία ψάχνουμε και μεις από ομάδες με προβλήματα. Ο Τεξέιρα για παράδειγμα, μένει ελεύθερος από την Ραπίντ γιατί του οφείλονται λεφτά!
Η πραγματικότητα πάντως, είναι πως σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου η εικόνα είναι παρόμοια! Στην Ελλάδα για παράδειγμα,ο ήδη πρωταθλητής Ολυμπιακός σκέφτεται μόνο τον Ντε Βισέντζι. Όσο για τους υπόλοιπους; Περιμένουν να δουν ποιοι είναι εκτός πλάνων του Ζαρντίμ στον Ολυμπιακό για να ξέρουν τι μπορούν να ψωνίσουν! Μόνο ο ΠΑΟΚ ξέφυγε από τη κατάσταση, λόγω Ιβάν Σαββίδη. ΣτηΡουμανία, τα οικονομικά προβλήματα της Ραπίντ, ελέγχουν το παζάρι. Ντουάρτε και Τεξέιρα είναι δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Όλοι σαν γύπες περιμένουν πως και πως να μείνουν κάποιοι ελεύθεροι για να τους κτυπήσουν!
Χαρακτηριστικό είναι δε πως και στα μεγάλα πρωταθλήματα, δεν ξεφεύγουν πολύ από τα πιο πάνω. Στην Ισπανία πέραν του Λιορέντε και των παικτών της χρεοκοπημένης Μάλαγα, δεν κινείται φύλο! Στην Ιταλία μόνο η Μίλαν δείχνει ουσιαστική διάθεση να αγοράσει δίνοντας μεγάλα ποσά, αλλά για να το κάνει θέλει πρώτα να πουλήσει Πάτο και Ρομπίνιο! Στην Αγγλία τα πράγματα είναι διαφορετικά, λόγω Ρώσσων μεγιστάνων, Άραβων ιδιοκτητών και Εβραίων μετόχων. Τσέλσι, Μάντσεστερ Σίτυ και Τότεναμ έχουν διάθεση να ξοδέψουν, η Τσέλσι ήδη το έκανε με τον Λούκας.
Σε κάθε περίπτωση, πίσω στα δικά μας. Άλλες χρονιές θα ονειρευόμασταν (και θα μας έταζαν) τον Ντε Ρόσσι για τα χαφ γιατί τα τσούγκρισε με τον Ζέμαν και τον Αμπιάτι για το τέρμα, γιατί του έφαγε τη θέση ο Αμέλια. Καλώς ή κακώς, τα εγκλήματα των φουσκωμένων συμβολαίων, των υπερτιμημένων ποδοσφαιριστών και των χαζών διακοπών συμβολαίων, μας έχουν φέρει πολύ από κάτω και αναγκασμένους να δούμε την πραγματικότητα στα μάτια και χωρίς μέικ απ. Ξαναγράφουμε λοιπόν, οι φήμες θα δίνουν και θα παίρνουν, προτεραιότητα πρέπει να είναι το οικονομικό νοικοκύρεμα. Και απαγορεύεται να παρασυρθούμε από το γεγονός πως οι κυπριακές ομάδες δεν βάζουν μυαλό και προγραμματίζουν όλες 3 και 4 μεταγραφές. Όχι άλλα εγκλήματα.
