Από τον Στάθη Αλωνεύτη είχε να καθιερωθεί παίκτης από την ακαδημία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Φυσιολογικό μπορεί να χαρακτηριστεί λοιπόν το γεγονός ότι ο Χάρης Κυριάκου γνώρισε χθες την αποθέωση από τους μικρούς φίλους της ομάδας. Όχι ότι καθιερώθηκε με 5 παιχνίδια, γνωρίζει και ο ίδιος πως τα δύσκολα τώρα ξεκινάνε, τώρα πρέπει να δείξει τι αξίζει και πως μπορεί να αποδόσει σταθερά σε ψηλό επίπεδο. Στο πρόσωπο του όμως οι μικροί βλέπουν ξανά την ελπίδα πως μπορεί αν δουλέψουν σκληρά να παίξουν στην ΟΜΟΝΟΙΑ.
Επαναλαμβάνουμε συνεχώς την σκληρή δουλειά, όταν μιλάμε για νεαρούς, πολλές φορές ξεχνάμε όμως την υπομονή και την επιμονή. Γιατί χρειάστηκε να τα κάνει και αυτά ο Χάρης. Όταν πέρασε τα 20 και δεν έπαιρνε συμμετοχές, όπλισε τον εαυτό του με υπομονή και περίμενε την ευκαιρία. Όταν το καλοκαίρι (και αφού του είχε ανακοινωθεί αρχικά πως είναι εκτός πλάνων), του ζητήθηκε τελικά να ανανεώσει και ενώ ο Εθνικός Άχνας και η Σαλαμίνα του εγγυούνται αγωνιστικά λεπτά, επέμεινε στο όνειρο του, πήρε το δύσκολο δρόμο και είπε θα μείνω στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Γιατί το όνειρο του δεν ήταν να παίξει μπάλα, αλλά να παίξει μπάλα στην ΟΜΟΝΟΙΑ!
Όταν αρχές της χρονιάς συναντηθήκαμε με το Χάρη στην Green Boutique, του ζητήσαμε να μας πει 2-3 λόγια για τη σελίδα μας. Ταπεινά και αφού σχεδόν κοκκίνισε, απάντησε “να παίξω μπάλα πρώτα και μετά κάνω δηλώσεις..Δεν έχω παίξει ακόμα”. 9 χρόνια χωρίς παίκτη από την ακαδημία είναι πάρα πολλά και φυσιολογικά σε λίγο τα φώτα να στραφούν ακόμα περισσότερο επάνω του. Μια μόνο συμβουλή έχουμε να του δώσουμε: να συνεχίσει το ίδιο ταπεινά τη σκληρή δουλειά και ας καθυστερήσουν ακόμα λίγο οι δηλώσεις! Την επιτυχία του, την έχει και η ΟΜΟΝΟΙΑ ανάγκη, στο νέο δρόμο που ακολουθεί, όσο την έχει και εκείνος! Πλέον είναι το παράδειγμα για τα παιδιά των ακαδημιών μας, για το μέλλον της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
