Όχι δεν πανηγυρίσαμε καμιά ισοπαλία με το τέλος του παιχνιδιού. Δεν πρόκειται ποτέ να πανηγυρίσουμε οποιοδήποτε αποτέλεσμα εκτός από τη νίκη. Πανηγυρίσαμε ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ, όρθωσε ανάστημα σε μια καλοστημένη ενέδρα, πανηγυρίσαμε ότι κόντρα σε ότι πιο βρώμικο υπάρχει, δείξαμε πως δεν τα παρατάμε ποτέ.
Το μήνυμα το πήρατε αγαπούλες. Στη χειρότερη καμπή της ιστορία μας, στο -16 από τον πρώτο, στα -15 εκατομμύρια, δεν μπορείτε ούτε με τον δωδέκατο και τον δέκατοτριτο να μας κερδίσετε. Θα μας έχετε μες τα πόδια σας, ακόμα και στις κακές μας. Θα είμαστε εδώ, ακόμα και με τα προβλήματα. Εκείνο που πρέπει να σας ανησυχεί είναι τι γίνεται μετά.
Γιατί όταν με τόσα προβλήματα σας παραδίδουμε μαθήματα κερκίδας. Όταν με τόσα προβλήματα, δεν μπορείτε με 13 να μας κερδίσετε, προσπαθήστε να φανταστείτε τι έχει να γίνει όταν σηκώσουμε για τα καλά κεφάλι. Γιατί θα το σηκώσουμε κουφάλες, όσο κι αν προσπαθείτε να μας κλωτσήσετε όσο είμαστε κάτω (δουλειά σας), το κεφάλι μας θα το σηκώσουμε και τότε θα μεταναστεύσετε. Το ακούτε; Θα μεταναστεύσετε.
υ.γ. Ποιος εκπρόσωπος τύπου (ιδιαίτερα αντιπαθητικός) είπε σε δημοσιογράφους πως: “ζηλεύω την ΟΜΟΝΟΙΑ για το κόσμο της. Εμείς σε ανάλογες περιπτώσεις θα μοιάζαμε με το α’νεκροταφείο Αθηνών”. Φοβάσαι και στις κακές μας…
