Δυο παιχνίδια πρόλαβε να παίξει ο Μάρκο Σοάρες από τη μέρα που επέστρεψε από το Κόπα Άφρικα. Σε αυτά η ΟΜΟΝΟΙΑ πέτυχε δυο νίκες, σκοράροντας 7 γκολ και έχοντας 0 παθητικό. Κι αν το παιχνίδι με τη Δόξα ήταν χαμηλής δυναμικότητας, αυτό με την Ανόρθωση μόνο τέτοιο δεν ήταν, ειδικά από τη στιγμή που 10 μέρες πριν η ομάδα της Αμμοχώστου κέρδισε το χώρο του κέντρου και μαζί κα την ΟΜΟΝΟΙΑ με 1-3.
Αυτή τη φορά τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Αυτή τη φορά, οι επινοήσεις του Σπαντάτσιο προσέκρουαν πάνω στον τοίχο Σοάρες. Ο συνήθως δυναμικός Σκοπελίτης δεν έμοιαζε και τόσο έτοιμος να πιάσει πρωτοβουλίες, γιατί ο Μάρκο έκανε μια σχεδόν αψεγάδιαστη τακτικά εμφάνιση κλείνοντας τους χώρους. Το σημαντικότερο όμως ήταν πως απελευθέρωσε τους συμπαίκτες του.
Ο Νούνο Ασσίς απαλλαγμένος από ανασταλτικά καθήκοντα, χόρευε πραγματικά και πατούσε όποτε μπορούσε περιοχή. Ο Λεάντρο έδειχνε διάθεση να αναλάβει πρωτοβουλίες, να γίνει πιο δημιουργικός. Είναι άλλη η δυναμική, άλλη και η δύναμη και η ισορροπία της μεσαίας γραμμής όταν αγωνίζεται ο αρχηγός του Πράσινου Ακρωτηρίου. Και μπορεί η τεσσάρα να ήθελε και κάποια δόση τύχης, η εικόνα όμως που έβγαζαν τα χαφ μόνο τυχαία δεν ήταν.
