Στα άσχημα μας φέτος, χάναμε. Στα μέτρια μας, όλες οι λεπτομέρειες πήγαιναν εναντίων μας. Ακόμα και στα καλά παιχνίδια της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, μας έβγαινε η ψυχή να πάρουμε τους τρεις βαθμούς, αν τους παίρναμε. Το χθεσινό ξέσπασμα το περιμέναμε καιρό. Άργησε να έρθει αλλά είναι καλοδεχούμενο. Και πρέπει να αποτελέσει θεμέλιο λίθο για επίτευξη των όποιων στόχων θέσουμε.
Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, πρέπει να πούμε πως το 4-0 είναι κάπως υπερβολικό. Η ΟΜΟΝΟΙΑ πατούσε καλύτερα στο γήπεδο, ήταν η ομάδα που ήθελε περισσότερο το παιχνίδι και φαινόταν, αλλά είχε και η Ανόρθωση τις ευκαιρίες της. Η πρώτη διαφορά ήταν πως οι συγκυρίες μετά από καιρό δεν μας γύρισαν όλες την πλάτη. Η δεύτερη είναι πως ήμασταν πιο αποτελεσματικοί. Γιατί όσο σκοράρεις, ο αντίπαλος αγχώνεται, πανικοβάλλεται.
Όπως και να έχει, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι στα ημιτελικά του κυπέλλου. Πρέπει όμως να εκμεταλλευτεί το χθεσινό ξέσπασμα τόσο στο κύπελλο όσο και στο πρωτάθλημα. Έχουμε πλέον απτές αποδείξεις πως η μέχρι τώρα πορεία μας, μας αδικεί! Αν όμως δεν το αποδεικνύουμε κάθα εβδομάδα, στο τέλος δεν θα το θυμάται κανείς!
