Δεν τα κατάφερε τελικά η ΟΜΟΝΟΙΑ. Η καλύτερη ομολογουμένως ομάδα στο νησί μας, έδειξε να μένει χθες από δυνάμεις, αφού για δεύτερη φορά η ΑΕΛ εκμεταλλεύτηκε τη φρεσκάδα της και κλείδωσε τα ατού μας. Ο αποκλεισμός από το κύπελλο πάντως δεν σημαίνει πως τα κλείνουμε και σταματάμε. Έχουμε ακόμα πολλή δουλειά να κάνουμε.
Απομένουν 4 αγώνες και ο στόχος δεν είναι άλλος από το 4χ3. Το που θα μας βγάλει και τι οφέλη θα μας δώσει, δεν μπορούμε να το ξέρουμε από τώρα, αυτό που ξέρουμε είναι πως οφείλουμε στους ίδιους τους εαυτούς μας να κλείσουμε τη χρονιά όσο πιο αισιόδοξα μπορούμε και με το ευρωπαϊκό εισιτήριο στο χέρι. Αν έρθει το κάτι παραπάνω καλοδεχούμενο, ας κρατάμε όμως μικρό καλάθι και να είμαστε προσγειωμένοι.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ τους τελευταίους μήνες έχει κάνει τεράστια άλματα προόδου. Ο χθεσινός αποκλεισμός δεν αλλάζει την άποψη μας περί διατήρησης ενός κορμού βασισμένου στη φετινή ομάδα. Είναι κι αυτός ένας επιπρόσθετος λόγος να πάμε με νίκες μέχρι το τέλος. Χρειάζεται προσοχή να μην περάσουμε από την αποθέωση στην απαξίωση.
