Η χθεσινή τριάρα ήταν πραγματικά υπέροχη. Ήταν το επιστέγασμα των προσπαθειών που έκαναν οι παίκτες εντός γηπέδου κι ας τους οφείλονται κάποιοι μισθοί. Ήταν επίσης η επιβράβευση του κόσμου για τον αγώνα που κάνει να σώσει την αγαπημένη του ομάδα. Έδωσε όμως μόνο τρεις βαθμούς, για αυτό πρέπει να αποτελέσει και αφετηρία για τη συνέχεια.
Στο τέλος αυτό που μένει είναι οι τίτλοι. Είτε μας αρέσει είτε όχι και αφού η Ανόρθωση αυτή τη περίοδο θα είχε δυσκολίες να κερδίσει ομάδα μικρότερης κατηγορίας, η ιστορία στο τέλος της χρονιάς θα γράψει πως ο αιώνιος ήταν πρωταθλητής. Δεν θα γράφει ο χειρότερος πρωταθλητής της εικοσαετίας (που είναι μακράν),ούτε θα γράφει πως η καλύτερη ομάδα τερμάτισε 2η ή 3η. Για αυτό καλά κάνουμε να γράψουμε κι εμείς ιστορία.
Ο τρόπος προφανής: η κατάκτηση του κυπέλλου! Η ΟΜΟΝΟΙΑ επιδιώκει να κατακτήσει το κύπελλο για τρίτη συνεχόμενη χρονιά κάτι που δεν έχει συμβεί εδώ και 20 χρόνια. Είμαστε προφανώς η καλύτερη από τις 4 ομάδες που το διεκδικούν, οφείλουμε όμως να το δείξουμε και στο γήπεδο! Αρχίζοντας από το παιχνίδι κόντρα στην ΑΕΛ την Τετάρτη, πρέπει να επιβάλουμε σε όλους πως αυτό τον τίτλο δεν τον χάνουμε με τίποτα! Δεν θα μας δοθεί οτιδήποτε, εμείς θα το κερδίσουμε με το πάθος και τα γκολ μας!
Έχουμε την άποψη πως το παιχνίδι της Τετάρτης θα είναι πολύ διαφορετικό και ενδεχομένως πιο δύσκολο. Σε αντίθεση με το Αποέλ, η ΑΕΛ δεν έχει άλλη επιλογή, αν δεν περάσει, μένει εκτός Ευρώπης. Αναμένουμε να αμυνθεί μαζικά και θα πρέπει η καλοκουρδισμένη μηχανή του Σαβέφσκι να βγάλει στο γήπεδο όλα εκείνα τα συστατικά που χρειάζονται για να ξεκλειδώσει την άμυνα. Η κατάκτηση του κυπέλλου θα στείλει μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση, τόσο για το μέγεθος μας, όσο και για την επόμενη χρονιά.
