Ο ορισμός του Γιαννάκη Αναστασίου στο δικό μας παιχνίδι και του κομμάντο Τσαγγάρη στο αυριανό, φώναζε έτσι κι αλλιώς. Το αποψινό παιχνίδι, απλά επιβεβαίωσε ότι κάποιοι ήθελαν να τελειώσει το ματς στην ισοπαλία και μαζί και το πρωτάθλημα. Ο διαιτητής του αγώνα, δείλιασε να σφυρίξει τα αποφασιστικά σφυρίγματα που θα έδιναν τους τρεις βαθμούς στη μία ή την άλλη ομάδα. Το ποιος ευνοείται, δεν χρειάζεται να το γράψουμε, είναι φανερό.
Λοιπόν για τις κόκκινες τα είπαμε. Ας πάμε στα πέναλτι. Στο 41′ ο Ίλιτς ανέτρεψε τον Σκέμπρι. Ήταν ξεκάθαρη περίπτωση πέναλτι, ο Αναστασίου ανακαλύπτει επιθετικό. Όσες φορές κι αν δεις το ριπλέι, δεν μπορείς να καταλάβεις που βρήκε το επιθετικό. Στο 90΄πέναλτι ζήτησε η Ανόρθωση, ο διαιτητής έδειξε και πάλι όμως παίζεται. Η Ανόρθωση θα έμενε βλέπετε στο κυνήγι του αιώνιου…
Για τέλος, δεν μας εξέπληξε: έδωσε μόνο 3 λεπτά καθυστέρηση, μπας και γίνει η στραβή σε οποιαδήποτε εστία. Σε αυτά τα 3 λεπτά, φρόντισε να μην παικτεί ποδόσφαιρο. Σφύριγμα, ξανά σφύριγμα, μετά σφύριγμα για να επαναληφθεί το προηγούμενο σφύριγμα. Αποστολή εξετελέσθη, το μπαλάκι πλέον στο Τσαγγάρη.