Είναι κάτι που μάλλον έχει λεχθεί πολλές φορές και για πολλούς ποδοσφαιριστές. Με αφορμή όμως την ανάδειξη του Αντρέ Άλβες ως καλύτερου επιθετικού στο πρωτάθλημα και του Άνθονι Σκαραμοτσίνο ως καλύτερου αριστερού μπακ, αξίζει να το πούμε άλλη μία: οι ποδοσφαιριστές είναι άνθρωποι και πολλές φορές το μόνο που χρειάζονται είναι πίστωση.
Ξεκινάμε από τον Σκάρα. Όταν η ΟΜΟΝΟΙΑ ήταν μάλλον σε τραγική κατάσταση, αποτελούσε τον αποδιοπομπαίο τράγο. Έχουμε γράψει και στο παρελθόν το Mea Culpa μας (για τη μια φορά που η κριτική μας ξέφυγε). Το ίδιο έπραξε και ο κόσμος της ομάδας που τον θεώρησε μετά από εκείνο το παιχνίδι με τον Απόλλωνα λίγο πολύ τελειωμένο. Ο Άνθονι όμως έδειξε τεράστια ψυχικά αποθέματα, δούλεψε πολύ σκληρά, προσαρμόστηκε καλύτερα και τον τελευταίο καιρό μας έκανε να τρίβουμε τα μάτια μας! Ο Σκάρα του 2013 είναι πιθανότατα ότι καλύτερο είδαμε στη θέση!
Και προχωράμε στον Άλβες! Ο άνθρωπος από το Δεκέμβρη και μετά τα κάνει όλα! Ασσίστ, δημιουργία χώρου, γκολ με το δεξί, γκολ με το αριστερό, γκολ με κεφαλιά, γκολ από πέναλτι! Το μόνο που χρειαζόταν ο Αντρέ, ήταν συνεχόμενα παιχνίδια! Ήταν φανερό ότι αυτό το μπες-βγες τον ενοχλούσε ψυχολογικά και δεν τον άφηνε να ξεδιπλώσει το ταλέντο του. Όταν τελικά άνοιξε το λογαριασμό του και μονιμοποιήθηκε στην εντεκάδα, είδαμε πόσο μεγάλος παίκτης είναι.
Συγχαρητήρια και στους 2 για τις διακρίσεις. Ελπίζουμε πως θα είναι εδώ, στην ίδια κατάσταση και του χρόνου, να τους χαιρόμαστε!
