Έχουμε διαβάσει και ακούσει από πολλούς φίλους το επιχείρημα “ότι κι αν έκανε ο διαιτητής, η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν έπαιξε όπως έπρεπε”. Σεβόμαστε ασφαλώς την άποψη, αλλά διαφωνούμε και μάλιστα έντονα με τη λογική. Πώς ακριβώς σχετίζεται το ένα με το άλλο; Δηλαδή όποτε η ΟΜΟΝΟΙΑ έπαιζε καλά, έπρεπε να μετρούσε κάλπικο γκολ της, να ακυρωνόταν καθαρό γκολ του αντιπάλου και να της χαρίζονταν κόκκινες; Ναι να γίνει κριτική αν η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν έπιασε το μέγιστο των δυνατοτήτων της (που προφανώς δεν το έπιασε) αλλά δεν καταλαβαίνουμε πώς αυτό σχετίζεται με όσ είδαμε από τα κοράκια.
Στο κάτω κάτω προσπαθήσατε ποτέ να μπείτε στο μυαλό των παικτών της ΟΜΟΝΟΙΑΣ; Τους ορίζουν τον Δημητρίου που ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ κάνει εγκληματικά λάθη όποτε τους βρει μπροστά του. Χαρίζει την κόκκινη στον Ολιβέιρα, αφήνει να συνεχιστεί η φάση που ο Μπούντιμιρ κλοτσάει τον Ντανιέλσον για να κλέψει τη μπάλα και αφήνει το σόου για το τέλος με τα 2 γκολ. Ε, όσο να πεις επηρεάζεσαι…
Τέλος, αν είναι να κρίνουμε απόδοση, ας κρίνουμε συνολικά. Από το 1 μέχρι το 30, η ΟΜΟΝΟΙΑ έπαιζε το Αποέλ σαν τη γάτα με το ποντίκι. Είχε και ο αιώνιος τα δικά του διαστήματα, αλλά δεν συμφωνούμε ότι άξιζε να κερδίσει. Ακόμα και αν κάποιοι θεωρούν πως το άξιζε όμως, δεν νομιμοποιείτε κανένα διορισμένο κοράκι να σφυρίζει λανθασμένα εναντίων της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Ας μην συγχύζουμε το ένα με το άλλο. Αν έπρεπε να παίρνει σφυρίγματα και να κερδίζει πάντα όποιος παίζει καλύτερα, η ΟΜΟΝΟΙΑ θα ήταν πρωταθλήτρια εδώ και καιρό.
