Η παρουσία του Σπας Tζεβίζoφ στο φιλικό των παλαιμάχων ξύπνησε αναμνήσεις στους πιο μεγάλους οπαδούς της ομάδας μας, που πρόλαβαν να τον δουν να αγωνίζεται από κοντά.
Ψάχνοντας στο αρχείο βρήκαμε το πιο κάτω αφιέρωμα που έγινε από το omonoia.org για αυτόν το μεγάλο Βούλγαρο επιθετικό που τίμησε τη φανέλα με το τριφύλλι στο στήθος.
Από την ΟΜΟΝΟΙΑ και γενικά το κυπριακό ποδόσφαιρο παρέλασαν αμέτρητοι «λεγεωνάριοι», όλων των ποιοτήτων. Τα ονόματα και τα πρόσωπα πολλών απ’ αυτούς, οι φίλαθλοι δεν τα θυμούνται. Υπάρχουν φυσικά κι οι εξαιρέσεις. Μία από τις εξαιρέσεις αποτελεί και η περίπτωση του Σπας Tζεβίζoφ. O Βούλγαρος διεθνής ήλθε στην ΟΜΟΝΟΙΑ το καλοκαίρι του 1984 με αντικειμενικό σκοπό να αντικαταστήσει το μεγάλο Σωτήρη Kαϊάφα, ο οποίος είχε στο μεταξύ τερματίσει την καριέρα του. Ουδείς όμως μπορούσε να φανταστεί ότι τέσσερα χρόνια αργότερα η ΟΜΟΝΟΙΑ(χωρίς βέβαια να ξεχάσει ποτέ την προσφορά του Kαϊάφα) θα προσπαθούσε εκ νέου να βρει αντικαταστάτη, αυτή τη φορά του Tζεβίζoφ! Πράγματι, ο Βούλγαρος επιθετικός αποδείχθηκε λίρα εκατό και με τα 82 του τέρματα σε διάστημα τεσσάρων μόνο αγωνιστικών περιόδων μπήκε μια για πάντα στο «πάνθεον» των μεγάλων ποδοσφαιριστών που φόρεσαν τη φανέλα με το τριφύλλι.
O Tζεβίζoφ, για την απόκτηση του οποίου είχε ενδιαφερθεί και η Νόττιγχαμ Φόρεστ λίγο προτού υπογραφούν τα σχετικά συμβόλαια με την OΜΟΝΟΙΑ, θεωρείται αναμφίβολα ο κορυφαίος ξένος που έπαιξε ποτέ στην ΟΜΟΝΟΙΑ.
Σεμνός στο χαρακτήρα αλλά θρασύς και «ατίθασος» ποδοσφαιρικά, ο Βούλγαρος επιθετικός είχε όλα τα φυσικά προσόντα που απαιτούνται για ένα στράικερ. Το ψηλό παιγνίδι, το δυνατό σουτ και φυσικά η όσφρηση του γκολ ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά του. Δεν είναι τυχαίο ότι στην περίοδο 1986/87 ο Tζεβίζωφ πέτυχε 32 τέρματα, «σκορ» που είναι το τρίτο καλύτερο όλων των εποχών στην Kύπρο, πίσω από άλλους δύο Oμονοιάτες (Σωτήρη Kαϊάφα και Ράινερ Ράουφμαν).
O Tζεβίζoφ αγαπήθηκε κι εκτιμήθηκε όσο λίγοι ξένοι στην Kύπρο. Οι μεν μεγαλύτεροι σε ηλικία φίλοι της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ακόμη διηγούνται τα επιτεύγματα του κι αναπολούν την εποχή που αγωνιζόταν, οι δε γνήσιοι φίλαθλοι παραδέχονται ότι η προσφορά του γενικά στο κυπριακό ποδόσφαιρο ήταν κάτι περισσότερο από πολύτιμη.
