Το καλοκαίρι που πέρασε, η ΟΜΟΝΟΙΑ παραχώρησε με μεταγραφή τους Δημήτρη Χριστοφή, Αντρέ Άλβες, ενώ αποχώρησε από το ρόστερ ο Γιουβάλ Σπούγκιν. Είναι λογική η εξέλιξη αυτή να απογοήτευσε τον κόσμο, όπως επίσης λογικό είναι μετά από μια αποτυχία, ο κόσμος να τους αναπολεί. Πρέπει όμως κάποια στιγμή να πάρουμε απόφαση πως τα δεδομένα είναι φέτος διαφορετικά και πως μπορεί να έφυγαν, η ποιότητα όμως δεν έπεσε απαραίτητα.
Ξεκινάμε από τα “διαφορετικά” δεδομένα. Το μισθολόγιο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ είναι φέτος 2,5 εκατομμύρια. Έπρεπε να γίνουν θυσίες και το γνωρίζαμε από τη στιγμή που η καταστροφική διοίκηση 2008-2012 έβαλε το σωματείο σε οικονομικούς μπελάδες χειρότερους από κάθε εφιάλτη. Από την πώληση των Χριστοφή και Άλβες, η ΟΜΟΝΟΙΑ έβαλε στα ταμεία της 1,5 εκατομμύριο, πέρασε τα κριτήρια και ανάπνευσε. Κανείς μας δεν ήθελε να τους δει να φεύγουν. Σαν omonoianews.com στηρίζαμε το Τζίμη όταν οι ειδήμονες αναμασούσαν τη καραμέλα της “ποδοσφαιρικής παιδείας” (και τον κοσμούσαν με επίθετα) και πιστεύαμε στον Άλβες όταν η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου τον έκραζε, σίγουρα λυπηθήκαμε που έφυγαν. Η πώληση τους όμως, είχε σαν αποτέλεσμα τη σωτηρία μας. Μόνο για το Σπούγκιν θεωρούμε πως ίσως να μπορούσε να γίνε μεγαλύτερη μάχη, αλλά ο ίδιος επέμενε για άλλα πρωταθλήματα.
Περνάμε στο δεύτερο κομμάτι. Έφυγαν, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως έπεσε η ποιότητα. Ούτε ο Αντρέ, ούτε ο Δημήτρης, ούτε ο Γιουβάλ έπαιξαν στο μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους από την πρώτη στιγμή. Έχουν έρθει ποδοσφαιριστές σαφώς φθηνότεροι, αλλά με προοπτική. Πριν αποφασίσουμε για την αξία τους, ας περιμένουμε να τους δούμε σε συνεχόμενα παιχνίδια. Ας πιστώσουμε αν μη τι άλλο τον προπονητή που πίστεψε σε αυτούς. Ο Σαβέφσκι μπορεί να στήσει καλή ομάδα, αρκεί να τον αφήσουμε.
